Pulbiber Mahallesi - Didem MadakBugün okumaktan yorgun düşmüş ve bu kitabın incelemesini sabah yapma kararı almıştım. Ama 7 bin takipçiye ulaşmış olduğumu gördüm ve 7 bininci kişi hatırına yeniden sarıldım kelimelere.
Didem Madak...
Ne yazsam, nasıl ifade etsem kendimi anlatmaya yetmez seni.
Daha önce Ah'lar Ağacı ve Grapon Kâğıtları isimli eserlerini okumuş, hayatını araştırma şansı bulmuştum. İki kitaptan birinde yanlış hatırlamıyorsam söyle bir dize geçiyordu:
"Artık bütün üzgün oluşlarımın adı: ANNE"
Az yaşamış, azıcık yaşamında ne annesine ne kızına doyabilmiş. Yaşadığı dönemde de ruh hali nedeniyle çok çekmiş bir şairimiz... Geçenlerde Şükrü Erbaş okurken aklımdan silinmeyen bir dizeyle karşılaşmıştım, benim için de tam Didem Madak'ı anlatıyor aslında:
"Kimseye acı vermemek için kırk yerinden kırılan inceliğim..." Kimseye acı vermemiş, öyle ki bütün acıları kendisi çekmiş yaşadığı hayatta. Öyle ince ruhlu ki yüreği yağmurlarda ıslanırken kuşlara sığınak olma derdinde:
"Kuşlar için küçük şemsiyeler yapabiliriz.
Böylece yağmurda ıslanmazlar." (s. 110)
Şiirlerinde anne, acı, yalnızlık, ölüm temaları öne çıkıyor. Hatta bu kitabına kadar "anne, anne, anne, acı, acı, acı" diyebilirdim onun şiirleri için. Ama bu eserinde biraz daha farklı bir anlatım ile karşılaştım. Bunun nedeni eserin başına düşmüş olduğu not olabilir:
"Bu kitap ısrar üzerine yazılmıştır."
Eğer yaşasaydın daha nice kitaplar yazman için ısrar edebilirdik sana. Zira üç kitaba da doyamadım kendi adıma. Acıya, hüzne doydum ama doyamadım seni okumalara...
Eserde şiirler yanında düzyazı biçiminde bölümler de yer alıyor. Ama onlar da şiirsel bir üslupla akıp gidiyor. Eserin sonunda ise "Didem'le ilgili şeyler" isimli bir bölüm yer alıyor. Müjde Bilir tarafından ele alınan bölüm okuması en zor olanı aslında. Bir ölümün betimlemesi... Yazması dahi kolay değil. Ölümünde aklı geride bıraktığı kızında şairin...
"Doktorun odasına vardığımızda bir kızı olduğunu hatırlattı özenle. Doktor gülümsedi, gülümserken, başka bir yüzün arkasına gizlenmeye çalışıyordu sanki... O başka yüz olmasa, dünyanın bütün sabahları nerdeyse sular altında kalacaktı." (s. 108)
Didem Madak okurken aklıma notlar alıyorum incelememe şunları şunları yazacağım diye. Ama beni o kadar allak bullak ediyor ki paramparça bir inceleme çıkıyor ortaya. Ruhum onun ruhuna yaklaştığından olsa gerek... Üç kitap bırakabilmiş ardında. Elinizde bir gün, yüreğinizde bir ömür taşıyacağınız...
