Bir insanın kendine ne kadar yabancılaşabildiği, kendi tabiatını ne kadar inkar edebildiği ve belli sınırları aştığında bunun cezasından ne kadar kaçabildiğini anlatan bir Dostoyevski başyapıtı.
Olmak istediğimiz kişi bizim tabiatımıza uygun değilse hâlen ona ulaşmaya çabalamak gerekir mi?
Bunu uğruna kendi tabiatımıza karşı çıkmak gerekiyorsa
