KitapAğacıDevrialemKulübü nün aralık ayı kitabı olan AcımakYok kitabı da yazarı da daha önce farketmediğim kulüp sayesinde farkettiğim kazanılmış 1yazardır. Döplin tarihi romanlardan bilimkurguya, denemelerden oyunlara otuzdan fazla eseri olmasına rağmen çok çevrilen kitabı yoktur fakat en bilindik eseri Berlin-Alexander Meydanı dır ki sıradaki okumak istediğim hatta çokça merak ettigim 1kitap oldu yazarı tanıyınca, hatta GünterGrass yazar için “Döblin benim tek gerçek öğretmenimdi.” demiş... """Ve sana şunu söylüyorum: Acımak Yok!""" Kitap üç ana bölümden oluşur; Fakirlik, Yükseliş ve Kriz olmak üzere, zaten bu ana başlıkları görünce hangi durumlarla karşılaşacağınızı az çok tahmin edebilirsiniz. Yoksulluğun en dip halinden yükselişi ve ardından yaşanan ekonomik krizle tekrardan o çöküşü yaşar gibi oluyor insan, her bölümde her durumu çok güzel yansıtmıştır yazar. Kitabin konusu, 1920’lerde Berlin'de dul 1kadın, üç çocuğuyla büyükşehire taşınır ve yokluk içinde yaşam mücadelesine başlar. Çocuklarından en büyüğü olan Karl’ın sürekli ayakta durma çabasıyla 1süre sonra şansı döner ve ailenin ekonomik durumu düzelir. Tam bu yükseliş ve sinif atlamadan sonra tüm ülkeyi, hatta dünyayı sarsan büyük1ekonomik kriz, her şeyi alt üst eder yine en dip yaşanır. AcımakYok, büyük çocuk Karl karakteriyle dönem Almanyası’nın toplumsal yansımasını sade ve anlaşılır 1dille okurken insanı yormadan anlatır... Kitaptaki annenin yaşadığı her durumun psikolojik yansımalarını çok etkileyici buldum hatta Karl karakterinden daha fazla etkiledi diyebilirim hayata dair vurguları çok gerçekçiydi. Babasının ölümünün yoksulluk içindeki kurtuluşu olduğunu anlatması, ya da içindeki öfkeyi dışa vururken oğlu ile eşi arasında nasıl davranış sergileyip kıyaslamalara girmesi, ve herdaim 1 kıyaslama içinde olması ki kadın resmen sürekli sınanır halde öyle olunca kiyaslama da herdaim oluyor, hatta babası ölünce büyük çocuğun kurban edilmişliğini anlatırken istem dışı her dönem 1sıkıntı yaşayan insan topluluğunun var olduğunu bilmek acı geliyor insana... """Unutmayın, AcımakYok.""" Kitap için başta ve sonda Paul tarafindan söylenen """AcımakYok""" ifadeleri gerçekten çok manidar olmuştur düşlerle dolu yaşamın içinde bembeyaz sisler ardından beliren kapkaranlık yüz ifadesi durumun izahı olsa gerek... Kitabı daha çok sevebilirdim ama dilini Hans Fallada ya benzettiğim için sürekli 1kıyaslama içine girdim bunun yanlış 1şey olduğunu bile bile sonra araştırdım ki iki yazar da aynı dönem içinde yaşadıkları için olsa gerek yazdıkları çok paralel, eğer Hans Fallada okumayi seviyorsanız yazara şans verin zira hiç zorlamadan anlatmak istediklerini çok güzel ifade ediyor ki sonu içimi epeyce acıtsa da "AcımakYok" okuyun derim. Herkese sağlıklı mutlu huzurlu keyifli okumalar...

Acımak YokAlfred Döblin · Everest Yayınları · 201942 okunma

·

656 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AYŞE...