Gönderi
Ermeni Güzellemesi ve Ermeni Ajitasyonu
Bu kitabı özetlemem gerekirse sadece şunu söyleyebilirim: Tam bir Ermeni güzellemesi ve Ermeni ajitasyonu. Eğer bu kitabı safi bir Ermeni yazmış olsaydı, "mazlum" kimliğini ancak bu kadar güzel kullanabilirdi.
Elif Şafak alttan alttan "Türk'ler 1915 yılında Ermeni' lere soykırım yaptılar" mesajını çok güzel vermiş. Bu çok net.
Bu mesajı Kafe Kundera' daki tartışma esnasında hissediyorsunuz. Bu tartışmalar sırasında kendisini aydın zanneden 3-5 kişinin ve Asya' nın, Ermeni Soykırımı' nı kabul etmeye ne kadar da istekli ve hazır olduklarını anlıyorsunuz burada geçen diyaloglarda.
Bu mesajı Asya' nın Cafe Constantinopolis internet sitesinde Ermeni' ler ile yazışması esnasındaki konuşmalarında da buram buram hissediyorsunuz. Ermeniler hoyratça Asya' nın üstüne giderlerken, Asya' nın "Ama ben sizin geçmişinizi inkar etmiyorum ki, kaybınızı da acınızı da kabul ediyorum, yapılan kötülükleri yok saymıyorum", "Şahsen hiç alakam olmayan bir şey için sizden özür dilememi mi bekliyorsunuz?", "Atalarımın sizin atalarınıza verdiği bütün acılar için özür dileyebilirim" şeklindeki ezik cevapları ile hissettiriyor Elif Şafak bunu size.
Banu teyzenin cinlerinden olan Ağulu Bey' in konuşmalarında da bu mesajı veriyor Elif Şafak. Cinin sürekli olarak Banu teyzeye "Sana gerçekleri göstereyim mi? Seni 1915 yılına götüreyim mi? Armanuş' a gerçekte ailesine neler olduğunu anlatmayacak mısın?" şeklinde sorduğu darlayıcı sorularla bu imayı bir kez daha hissediyorsunuz.
Kitabı okuyan diğer kişilerin "Bu kitapta Türk-Ermeni aile yapısı ele alınıyor" şeklindeki "melek" yorumlarına maalesef ki katılamıyorum. Zira kitapta Türk' lük namına hiçbir şey yok. Zaten kitabın sonuna doğru çizilen soy ağacı ile Türk sandığınız karakterlerin dahi aslında Ermeni olduğunu anlıyorsunuz. Yani ortada Türk bir aile yok. Köken olarak baktığınızda Armanuş ve Asya akraba çıktılar, zira ikisi de Şuşan Nine karakterinin torunu. Yani Elif Şafak alttan alttan yine diyor ki; Türkiye' yi terk eden Ermeni' ler özbenliklerini korurlarken (Armanuş), kalanlar ise asimile oldular (Asya), kendilerinin Ermeni olduklarını dahi bilmeden bir Türk gibi yetiştiler, yetiştirildiler, geçmişlerini ve kimliklerini unuttular, unutmak zorunda bırakıldılar.
Eğer gerçekten Ermeni soykırımını savunuyorsanız, çıkın bunu cesurca dile getirin ve safınızı belli edin. Ki herkes sizin nerede durduğunuzu bilsin. Roman karakterlerini konuşturarak, Türkiye Cumhuriyeti' nin kırmızı çizgilerine, hassas sinir uçlarına dokunmayın. Bunu yapmayın...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.