Lütfen buyurun
Sabah markette alışveriş yaparken portakal almaya gittiğimde biri 1.99 TL, diğeri 3.99 TL olan iki farklı cins portakal gördüm. Biraz daha kaliteli olduğu için 3.99 olana gittim. Yanımda benimle birlikte aynı portakaldan alan bir adam daha vardı. Ben bir şey demeden "İçine ettiler memleketin" diye laf attı, cevap vermedim. "Tarımı bitirdiler, şu fiyatlara bak." dedi, yine cevap vermedim. "Marketler de şerefsiz, belediye satış yapmaya başlayınca hemen fiyatları düşürdüler" dedi, tebessüm ettim sadece. Sonra birlikte kasaya doğru ilerledik. Kasadaki hanım, portakalı tartarken 1.99'luk olandan mı yoksa 3.99'luk olandan mı aldığını sordu. Adam pahalı olandan almasına rağmen 1.99 olandan aldım dedi. Belki yanlışlıkla söylemiştir diye bekledim ama düzeltmedi. Beyefendi yanlış hatırlıyor herhalde, 3.99 olandan aldı, dedim. Kıpkırmızı oldu. Aldığı alacağı 2 kilo portakalda yapacağı sahtekarlıkla edeceği en fazla 4 lirayı kâr saydı zavallı. Belki de ne zorluklarla kazandığı paraya, kim bilir kaç kere böyle ufak ufak haramlar kattı.
Daha sonra otobüse bindim, adamın biri akbil bastı, yetersiz bakiye ikazı verdi. Hiçbir şey demeden cüzdanından 5 lira çıkardı, şöföre verdi. O da hiçbir şey demeden para üstünü verdi. Şöförün kendi akbilini çıkarıp basmasını bekledim, yapmadı. Belki unutmuştur diye 2-3 dakika sonra hatırlatmak için "Akbil basmadınız" dedim. Şaşkın şaşkın yüzüme bakıp:
“Niye?” dedi.
"Otobüs ücreti aldınız az önce" dedim,
"Eee?" dedi.
"Onun içinde belediyenin alması gereken pay da var" dedim,
"Akşama kadar direksiyon sallıyorum ben burda, bir de senle uğraşmayayım. Git işine" dedi.
Birkaç kuruşluk paraya, milyonlarca kişinin hakkına girme pahasına tamah etti zavallı. Akşama kadar İstanbul trafiğinde debelenerek kazandığı paraya, kim bilir kaç kere böyle ufak ufak haramlar kattı.
Hakka girmek illa maddi bir şeyi çalmakla olmuyor.
Metrodayım, yanımda ayakta duran hanımın hemen önündeki koltuk boşaldı. Kadın oturmak için yere koyduğu poşetleri alırken 2-3 metre ötedeki bir adam fırladı ve koltuğa oturdu. Kadıncağız elinde poşetle kalakaldı. Dayanamayıp "Hanımefendi oturacaktı oraya" diye müdahale ettim.
-"E oturmadı" dedi.
-"Fırsat vermedinizki" deyince kadın uzatmamak için
-"Tamam oturmayacağım, mühim değil" dedi.
Belki de 10 dakika sonra kalkacağı koltuğa, sırf facebooktaki komik videoları daha rahat seyretmek için tamah etti zavallı.
Bu hadiseleri gördükçe sebze meyve fiyatlarını manipüle eden komisyoncuları, stokçuları; 5 katlık ruhsat alıp 8 kat bina yapan müteahhiti; binanın kolonları kesildiği halde avantasını aldığı için göz yuman yetkili denetçiyi garipsemiyorum. Herkes kendi imkânınca bir şeylere tamah ediyor. Herkes imkânı elverdiğince zavallı…! Tepeden tırnağa her kademede, dünyalık şeylere tamah eden bir yozlaşma var. Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyevi menfaat odaklı bir anlayış hakim.
Halbuki hepimiz öleceğiz. Belki 1 dakika sonra, belki de en fazla 40 sene sonra bu dünyada olmayacağız ve insanı bu dünyada ve ahirette zavallı konumuna düşüren şeylerin hiçbirini yanımızda götüremeyeceğiz.
Bazen herkesin şikâyet ettiği meselelere, büyük büyük çözüm teklifleri, acil faaliyet planları yapıldığını görüyorum. Bazısı çok mantıklı geliyor. Ama ölümü unuttuktan sonra hepsi pansuman nispetinde. Çünkü hiç ölmeyecek gibi dünyalık şeylere tamah eden toplum, en mükemmel düzenlemeler yapılsa dahi bir açık bulur. Yani “Haramı helâlleştirdim diyerek helâl olmaz”.
Denetimde her kademedeki insan, bir akşam rakılı yemeğe, bir gece koynuna kadın sokulması karşılığında yüzbinler/milyonlar TL değerinde bir yolsuzluğa, bir onaylanmayacak hatalı işe imza atarak, ruhsat vererek, 83 miyon insanın hakkına giriyorsa, burada dönüp kendi vicdanımıza da seslenmek lazım geliyor.
“TUZ KOKARSA“ kokuşmaya mani olmak zor...
Bu kontrol mekanizmasında ki insanlar işsiz mi? Açıkta mı kalmış? Maaşı olan ama AHLAKSIZ ŞEREF FUKARASI MAHLUK bunlar.
Bir firmada üst düzey yetkili olarak çalıştım.
Mesai başlarken giriş saatini yazıyorlar, sonra işe başlamak için hazırlanmaya çıkıyorlar ve 30-40 dakika sonra işinin başına geçiyorlar.
Mesai bitimine bir saat kala 30-40 dakika önce işinin başından ayrılıyor ve çıkış için giyinmeye gidiyor. İşini terk ediyor, tam çıkacağı saati çıkış saati olarak yazıyor. Günlük 1-1,5 saat çalışmıyor, ara kaçamakları saymıyorum bile.
1 saat, 1,5 saat x 26 gün = 26 saat 3 gün 2 saat, 39 saat olursa 5 gün sadece giriş çıkış saatlerine uymadığı için çalışmayanlar var.
Haram nedir? Biliyor musunuz?
1.000 LT lik suya karıştırdığınız 5 damla idrardır. Bu su içilir mi? İçilmezzz diyorsunuz. Abdest alınır mı? Alınmaz diyorsunuz. İçilirse öldürmez ve bilerek içmek iştahlı olmaz, ama abdest de alınmaz.
İşte bütün kazançlarımıza 5'er damla idrar karıştırarak yaşamaya devam ediyoruz.
Biraz DÜŞÜNELİM derim…!
İktibas
·
171 views
Birşeyler kötü gidiyor,bir yerlerde hata var elbette. Eleştiriyoruz haklı olarak. İçimize sinmeyen şeylere müdahele ediyoruz bazen yaftalanıyor ötekileştiriliyoruz. Mesele günah yada sevap değil,mesele iyi insan olmak.
İyi insan olmak bir hususiyet değil ki bireysel ve toplumsal zorunluluk.
Öz eleştiriye açık olmak farkındalık kazanmak için,kendi kusurlarımızla meşgul olsak belki daha yaşanılabilir bir ülke olurduk. Ama malesef kendimizi eğitip güncellemektense etrafa çamur atmayı marifet biliyoruz. Çok üzgünüm,çok üzülüyorum, kendi adıma.
Her konuda zaten otorite sahibi değiliz fikrimiz de sorulmuyor,herkese doğruyu anlatmaktan bu meyanda çatışmaktansa iyi insan olmaya çabalıyor ve susuyorum artık. Tahammülsüzleştik ve çok fırsatçı olduk artık...
Biraz fazlaca döküldüm affınıza sığınarak. Toplumumuzu yansıtan iyi bir yazı olmuş.
Sanırım yazı size ait değil. Paylaştığınız için teşekkür ederim. Anlamlı bir paylaşım. Naçizane, bir şey dikkatimi çekti. Her üç olayda da olumsuz davranış sergileyenler için "kim bilir kaç kez harama bulaştığı" şeklinde bir dertlenme ve serzeniş var. Bu yazının samimiyetine uygun düşmemiş. Çünkü kişi ancak gördüğü şey hakkında bir fikir beyan edebilir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.