Beşerî varlıkların üremesi, duygusallığın zaptedilmesi ve kösteklenmesi anlamında bir evcilleşme değildir; aksine, üreme, her bir faaliyetin kesin olarak kontrol edilebilir "otomatizm"inin muğlaklığında enerjilerin biriki mi ve saflaşmasıdır. Yalnızca güç iradesinin mutlak öznelliğinin bir bütiin olarak varlıkların hakikati olmaya başladığı yerde, bir ırkçı üreme progra mı mümkün olur; yani, yalnızca doğal olarak evrilen ırkların temelinde değil, ama aynı zamanda ırkın kendi bilincinde olan düşüncesi açısından da mümkün olur. Başka bir ifadeyle, ilke, metafiziksel olarak zorunludur. Nietzsche'nin güç iradesinin biyolojik olmaktan ziyade ontolojik olması gibi, onun ırkçı düşüncesi de anlam açısından biyolojik değil daha ziyade metafizikseldir.