Genel olarak kitabın başı ve yazarın kurmak istediği evren çok güzel bir film olsa güzel olur ve izlenir. Fakat kitapta bazı bölümler çok durağan geçtiğini tekrar söylemem gerek. Yazarın dili sade ve okunaklıydı çünkü genel olarak hedef aldığı kesim gençlerdi bu yüzden okumak biraz daha kolaydı. Son olarak kitabın sonunda kitabın ana temasından apayrı bir bölüm yer alıyordu. Başlarda kitabın devamı sandım fakat olay örgüsü ve karakterleri fark edince yazılmış olduğu dönemi kapsadığını fark ettim. Araştırmalarım sonucunda yazarın bir çok kitabının sonunda farklı konularda hikayelerin yer aldığını gördüm amacını ve nedenini henüz kimse anlamamış. (SPOİLER İÇERİR) #kitapkonusu Baş kahramanımız Selcen ile arkadaşlarının maceralarını anlatmakta. Bu evrende kişiler çok erken yaşta yetişkin sayılıyorlar fakat yine de çocuk olarak görülüyorlar. Yani Selcen 12-13 yaşında fakat kendisinden 20-30 yaş büyük insanlarla eşit bilgi ve beceriye sahip olmalarına rağmen daha da iyi olmaları için teşvik ediliyorlar. Baş kahramanımız Selcen hem birbilim-insanı hem binici hem de dönemi içerisinde yer alan akranlarının en zekisi. Fakat bunların yanında kızımız yaşı gereği "çocuk" yaşıtlarıyla bir araya gelince oyun oynayan ve şakalaşan biridir. Kitap içerisinde geleceğe dair çok fazla farklı teknolojik ürünler var. Mesela, gen tedavisi (ebeveynler, çocuğuna istediği genleri aktarabiliyor. Cilt rengi, göz, saç rengi gibi ve hiç bir gen tedavisi görmemiş doğanlarda "yaratıcı" "buluşçu" olarak tanımlanıp üst bireyler varsayıyorlar.)ve ev işlerini yapan robotları zaten söylemiyorum Kitabın bu kısımlarını daha çok sevdim desem yeridir çünkü kitap Selcen ve arkadaşlarının dünya gezisine çıkmasıyla birlikte sıkıcı ve durağan bir hale geldi. Bu kısımların bitmesini ve kitabın kötü karakteri olan "Alnıkara" nın ortaya çıkacağı bölümün gelmesini sabırsızlıkla bekledim

Cennet AtlarıOrhan Seyfi Şirin · Sanat İhtisas Yayınları · 19957 okunma

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Duygu