Gönderi
ℍ𝕖𝕣𝕜𝕖𝕤𝕚𝕟 𝕠𝕫𝕖𝕝 𝕠𝕝𝕕𝕦𝕘𝕦 𝕓𝕚𝕣 𝕪𝕖𝕣𝕕𝕖... 𝕜𝕚𝕞𝕤𝕖 𝕠𝕫𝕖𝕝 𝕕𝕖𝕘𝕚𝕝𝕕𝕚.
"Süpernova", Marissa Meyer’in "Muhalifler" serisinin 3. ve son kitabı. Bana göre aynı zamanda serinin en iyi kitabı. Bir iki büyük sorun dışında tabii.
Onlara gelmeden önce sevdiğim kısımları ve tavsiyelerimi söylemek istiyorum. Kitap oldukça akıcı ve bol olaylıydı. İşin fantastik boyutu çok daha ilerlemişti ve bence bu güzeldi. Hele şükür sırlar öyle ya da böyle ortaya serildiği için rahatlamıştım hatta bana kalırsa daha bile erken olmalıydı bu.
Daha önceki incelemelerimde belirtmeyi unuttum ama kitabın başında karakterlerin lakaplarıyla birlikte güçlerinin yazıyor oluşu bence çok iyiydi. Ben serideki kitapları üst üste okuduğumdan zorlanmadım ama ara vererek okuyanlar için iyi bir hatırlatıcıydı.
Bunun dışında klasik bir Dex problemi olarak kitap yine yazım hatalarıyla doluydu, özellikle iş karakter adlarına gelince "Kül Krallığı" 1 "Süpernova" 2 yazım hataları bakımından. Dikkat etmedim ama muhtemelen çevirmen de değişmiş ki birden çok sık kullanılan bir iki kelimeyle sembol farklı şekillerde adlandırılmaya başlandı.
Bunlar dışında teknik anlamda bir sorun yoktu tabii eğer serinin ilk iki kitabının ciltli ve son kitabının ciltsiz basılmasını saymazsak…
Kurgusal sorunlara gelecek olursam. Bundan sonraki kısım birazcık SPOİLERa girebilir, özellikle önceki kitapları okumayanlar için hatta bu kitabı okumayanlar için de diyip kendimi garantiye alayım. Direkt SPOİLER, okumayın:) Ruby’nin 12 yaşında olduğu söylendi, cidden mi! Acaba o da mı çeviri hatasıydı diye düşünmeden edemiyorum. Tüm deliller Nova’nın aleyhineyken ve onu hapse atmış idam edecekken bir kızın ben Kabus’um diye ortaya sazan gibi atlamasına nasıl inanıp da Nova’yı serbest bıraktılar aklım almıyor. Kitabın devamını sevmesem cidden sırf bu nedenle puanımı çok daha düşürürdüm ama sadece 1 puan kırdım. Yani her önlerine geleni öldürecek kadar da salacak kadar da güvenmeleri, hem de Muhalifler ve Konsey gibi grupların, hiç mantıklı değildi. Yazar, Nova’yı nasıl oradan çıkaracağını bilemeyip saçmalamış bence. Bir diğeri, fazla olumlu bir bakış açısıyla kitabın bitmesiydi. Onca şey oldu ve her şey unutuldu, affedildi, üstüne üstlük herkes süper güçlü de oldu, daha ne olsun! Oysa ben herkesin gücü gitti diye tam sevinirken… Neyse bunun dışında şaşırdığım kısımlar da oldu Kuklacı’nın ve Harika Çocuk’un ölümleri özellikle üzdü beni. Ayrıca bu yazardan bu kadar ölüm beklemiyordum, bu hoşuma gitti -cani ben:) En en sonunda yazarın Magpie’ın Nova’nın kardeşi olduğu yönündeki iması bana bunu nasıl anlayamadım, duygusunu yaşattı. Ve açıkçası o kıza hiç ısınamamıştım. Tüm olayı Nova veya Adrian’ın sonlandırmasını beklerken bu görevin Max’e kalması hoşuma gitti. Kitapta başkarakterlerden güçlü bir sürü kişi vardı bana göre ve bu da ilginç bir şekilde iyiydi. Adrian’ı en saf kalpli ve en saf beyinli erkek ana karakter ilan ediyorum ayrıca. Açıkçası saf kalpliliği hoşuma gitse de bu kadar saf beyinliliği bir süre sonra sinirimi bozdu. Aynı şey planlarıyla bizi şaşırtan ve zekasıyla ve gücüyle bize kendini hayran bırakan Nova’nın Adrian ve Nöbetçi bağlantısını görmeden kuramamasında da geçerliydi. Ayrıca Adrian’ın derisi yüzülürken sessiz kalışı hiç beklemediğim ve garipsediğim bir durumdu. Aaa onu da unuttum demeyi. Tabii bir de gizemli Fobi var. Tek gizeminin bariz olan Yenilmez Kadını öldürmek olmayışı bence çok güzeldi. Ayrıca Turbo… Kitaba renk katan garip velociraptoru neden bu kader sevdim bilmiyorum ama hoşuma giden bir detay oldu. Sonunda Ruby ve Oscar’ın sevgili olması artık içimi rahatlattı.
Neyse genel olarak toparlayacak olursam Muhalifler kesinlikle kafamı dağıtıp beni eğlendiren bir seri oldu ama öyle bayıldığımı da söyleyemem. Türe yeni başlayanlara veya kısa sürede bitirilecek kitap arayanlara iyi bir tavsiye olabilir ama derin bir kurgu ve müthiş karakterler beklemeyin derim…
·
173 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.