Uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı Kırk Yedi’liler. Benim için okuması hem kolay hem de zor bir kitap oldu. Bilinç akışı tekniği ile yazılan, zaman sıçramaları sıkça kullanılan bir eser. Kitabın zorluğu nereden geliyor diye soracak olursanız, çok ağır ilerleyen bir kitap. Hem ağır ilerleyip hem de kitaptaki tek bir diyaloğun bile paragraflarca sürdüğü için kitabın çoğu yerinde okurken sıkıldım. Hatta birkaç sefer yarıda bıraksam mı diye de düşündüm. Kitap üç farklı dönemde geçmekte. Tüm bu dönemlerin merkezindeki kişi ise kitabın kahramanı Emine. Emine’nin çocukluğunun geçtiği Erzurum kitapta önemli bir yer teşkil etmekte. Öğretmen anne-Baba’nın ortanca kızı olan Emine’nin ileriki zamanlarda kişiliğini oluşturan unsurları burada okuyoruz. Özellikle anne-kız ilişkileri bu kısmın esas konusu. Bu ilişkiler annesinin hem Emine ile hem de ablası Seçil ile olan ilişkileri üzerinden aktarılmış. Bu kısımda Cumhuriyet’in ilk kuşağını oluşturan aydın çevresine bir eleştiri de mevcut. Zira kitabın kötü olmasa bile samimi olmayan şahsiyeti Emine’nin annesi Nüveyre. İkinci dönem ise Emine’nin üniversite hayatı ve solculuk ile tanışıp bir eylem insanına dönüşmesini okuyoruz. Bu kısımda sadece Emine’nin değil Emine’nin dava arkadaşlarının hayatlarına da giriyoruz. 1961 anayasasının getirdiği özgürlük ve hakları kaybetmemek için verdikleri mücadele esnasında hayatını kaybeden bir sürü aydın genç. Okudukça üzüleceğiniz sayfalar…Ayrıca bu kısımda ablası Seçil ve eniştesi üzerinden modern Türk romancılığının olmazsa olmazı burjuva yozlaşması da aktarılmış. Son kısım ise Emine ve arkadaşlarının işkence gördüğü aşağılandığı mahpus kısmı. Kırk Yedi’liler bir 12 Mart dönemi romanı olmasına rağmen 12 Mart’ın önemli figürlerinden hiç bahsetmiyor. Kitapta ne İlhan Selçuk’un ne Doğan Avcıoğlu’nun ne de Cemal Madanoğlu’nun adı geçiyor. 12 Mart’ın asıl kurbanları olan ortalama 1947 doğumlu gençlerin hikayesi anlatılmış. Kitabın en beğendiğim özelliği kitaptaki kelime zenginliği. Daha önce duymadığım birçok kelime ile bu kitap sayesinde tanıştım. Ek olarak özellikle Erzurum’da geçen bölümlerde yerel lehçelere yer verilmesi de hoşuma giden bir diğer husus. Sonuç olarak büyük bir hevesle okumaya başlayıp okudukça sıkıldığım bir kitap oldu benim için. Bu tür kitaplardan hoşlananlar Vedat Türkali’nin Bir Gün Tek Başına isimli eserini de okuyabilirler.

Kırk Yedi'lilerFüruzan · Yapı Kredi Yayınları · 2023662 okunma

·

1.092 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özgün Coşkun