“Dışarıya akmayan gözyaşı içeriye akar. İçeriye akarsa içeriyi zehirler. Çürütür insanı. Dışarıya akan gözyaşı, içini yıkar, temizler insanı.” Bu alıntı ile notlarıma son vermişim. Kitabın kapağını kapatınca uzun uzun bakıştım. Ben hem çok iyi anladım ve hissettim bu kitabı. Hem de o kadar karıştım… Ama bildiğim ve emin olduğum bir şey varsa tek bir şey yani ben bu kitabı çok ama çok sevdim. Yazar hakkında konuşmama gerek bile yok adımı bilen Güray Süngü’yü ne derece sevdiğini bilir. Kitabı okurken hangi noktada beni aldı kitap içine kalbinin en orta yerine koydu farkına bile varamadım. Ama içim öyle ezildi ki öyle derinlere saplandığım satırların altını çizdim ki… Güray Süngü ne yazıyo nasıl yazıyor bilmiyorum ama adam YAZIYOR… ötesi hatta yazmanın ötesi bu. Bir gün Güray Süngü ile tanışırsam sormak isterim bana biraz bu kitabından kendi bahsedebilir mi? He bir de şeyi sormak isterim nasıl yapıyorsunuz? Nasıl?. Böyle. Böyle, içimizi hem ferahlatırken beynimizi böylesine karmaşık hale sokup, işin sonunda aklımızı, beynimizi yerine oturtuyorsunuz? Bence Güray Süngü’nün kitaplarında herkes kendine düşen anlamı alıyor. Evet bu her kitap iÇin geçerli herkes anladığı kendini bulduğu noktaları alıyor. Ama Güray Süngü çok başka bu konuda. Evet derin bi mesele var ama sen içinin derinliği kadar alıyorsun onu. Aklının alabildiği kadar alıyorsun. Kalbinin kaldıramayacak noktasına geldiği kadar kadar alıyorsun. Dolu dolu hislerle kapatıyorsun kitabın kapağını… Dolu bir kafa karşıklığı ama dolu da bir çözülmüşlük duygusu. Ağlayınca gelen rahatlama buna yakışan bir tabir olur mu dersiniz… …. .. Ayrılmış sayılmayız, çünkü… Biz hiç sevgili olmadık ki aslında.

Mehmet'i Sakatlayan Serçe ParmağıGüray Süngü · Dedalus Kitap · 2015600 okunma

·

319 görüntüleme

Eralp Tekin

@Eralp_Tekin ·

13 Aralık 2021 00:38

bu inceleme yazınızı okusaydı O da sizinle konuşmak isterdi

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sümeyye Aydoğan