Gönderi
"BEN BU KULAKLARA UYGUN AĞIZ DEĞİLİM"
Zerdüşt gönlüne 'onlar beni anlamıyorlar, ben bu kulaklara uygun bir ağız değilim' dediğinde çekti beni içine. Ben kitabın derinliğine oradan itibaren daldım. Her ne kadar zor olsa da, insanlığın sahip olduğu bu en derin kitapta boğulmak yerine kulaç atacaktım. Nietzsche'nin Zerdüşt'ü ilk okunuşunda tamamen anlaşılabilecek bir yapıt değil elbette. Ama bir kısmını dahi anlamak için belli bir derinliğe sahip olması gerekiyor okurun. Yani bu kitabı okuyacaksanız içinizde kitaba dair yoğun ilginin olması gerektiğini düşünüyorum. Bunu gerçekten anlamayı istemelisiniz. Okuduğunuz kitabın sayısını arttırmak için değil, bu kitap tamamıyla ilgi odağınızda olduğu için tercih etmelisiniz. Zerdüşt'ün okurlarında sığlığa yer yok. Hatta bunu Zerdüşt'e indirgemeyelim, Nietzsche okurlarının belli bir derinliğe sahip olması kaçınılmaz zorunluluktur diyelim. Kitabımız okurken anlaşılması güç olduğu için yavaş ilerliyor. Zaten gerek içerik, gerekse yazarın üslubu açısından hızlı ilerlenmesi okura bir şeyler katamayacaktır, ya da noksan kalacaktır. Sindire sindire okunması gereken bir kitap. Öyle ki ben kitabımı okurken ağır, anlaşılır ilerlememe rağmen bitirdikten sonra da okumaya biraz ara verdim ve Zerdüşt'ün üzerine Nietzsche'nin Deccal'ı dışında kitap okumadım. Deccal Zerdüşt'ü kafamda daha net oturtmamda ve daha net anlamamda bana oldukça yardımcı oldu, maksimum verimi aldım diyebilirim. Zerdüşt üzerine okunabilecek en doğru kitaptı benim için ve sonrasında okumaya bir müddet ara vermem gerekti. Bu iki yapıtı sindirebilmem için biraz zamana ihtiyaç duydum. Okurlarının da bildiği gibi Nietzsche zekası, fikirleri ve kalemi kuvvetli, kelimelerle oynamasını çok iyi bilen zor bir yazardır. Aforizmaları çarpıcı, aşırı derecede düşündürücü olup, mantık çerçevesine oturtmamızı sağlarken; beyin jimnastiği yaptırırak, bazen bize kendimizi aptal gibi hissettirir. Belki de çoğunlukla...
·
184 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.