Kitapta Delikanlı adıyla hikayede geçen karakter kendi amacı ve doğruları ile hayatın akışı arasında sıkışıp kaldığını hissediyor.Arkadaşları tarafından pek sevilmeyen aşağılanan bir karakter.Nasıl hayatta kalacağını ve para kazanma yollarını bulmaya çalışırken gerçek babası,annesi kızkardeşi ile bozuk olan iletişimini geliştiriyor ve daha farklı açıdan bakıyor hayata.Sonlara doğru bir sürpriz var romanda.Baba ile delikanlının ortak tanıdığı biri ile ilgili gelişen olaylar aktarılmakta.Baba Versilov'un rahat yaşantısı ve onu her zaman evde bekleyen ve her hareketini kabul eden zavallı bir kadın anlatılıyor.Bu kısım bana kadınların gururlarını ayaklar altına alan erkekler hakkında geniş bir açıdan bakmamı sağladı.Kızkardeşinin beklenmedik maceraları,baba Versilovun ilginç aşk hayatı ve sosyetedeki konumu,Delikanlının eskiden okuldan tanıdığı bir arkadaşına rastlaması ve alkollüyken her şeyi anlatması sonrası olayların karışması .... Daha çok anlatılacak kısım var ancak okuyacak olanları engellemek istemiyorum.Bu kitaptan birkaç alıntı paylaşmak isterim: Benim amacım yalnızlık köşeme çekilmektir. Şimdiki zaman orta insanın parlak zamanı,duygusuzluğun,terbiyesizliğe saygının,tembelliğin,iş kabiliyetsizliğinin,armut piş ağzıma düş deyince her şeyin önüne gelmesini istemek ihtiyacını duyan bir neslin devridir.Kimse bir şeyin üzerinde durup düşünmüyor,kendine bir amaç edinen de az bulunur. Ucuz olan her şey ömrünü çok çabuk tamamlar.Çabuk anlaşılması o şeyin sıradan olduğunun en önemli göstergesidir. Artık insanların yalnız yaptıkları şeylerden değil,amaçlarından bile vazgeçenleri 1 saat önce kutsadıkları şeyle alay ettiklerini de gördüm. Bu hayatın basit doğal olabileceğine inanamıyoruz,onu fark etmeden tanıyamadan binlerce yıl hep yanından geçip gidiyoruz. Ancak başkalarına namuslu olmayı söyleyen biri,önce kendisi namuslu olmalı. Akraba sevgisi haketmeden elde edildiği için zaten ahlaka aykırıdır.Sevilmek içjn bu sevgiyi haketmek gerek. Dostlarınla,akrabanla,kalbine yakın kimselerle yaşamak cennete girmek gibidir. Sadelik en büyük kurnazlıktır. Benden en çok çeken işkence gören annemdi.Her şeyi gözüme batıyor,beni kızdırıyordu.Her şeyimi zamanında yapıyor,beni mutlu edebilmek için parçalanıyordu,ama bana yaranamıyordu.Bir gün kendime kızdım beni bu kadar seven bir anneye işkence etmeye ne hakkım vardı? Avukat demek kira ile tutulmuş vicdan demektir. Küçük bir not yazar karakter üzerinden kadınlara yönelik aşağılayıcı ifadeleri sıralıyor.Türk düşmanlığı da ilerleyen satırlarda göze çarpıyor.Bu iki husus beni biraz sinirlendirdi.İyi okumalar dilerim

DelikanlıFyodor Dostoyevski · İskele Yayıncılık · 20053,576 okunma

·

148 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyma Ceren Şenyiğit