Gönderi

215 syf.
9/10 puan verdi
Hakan Günday... Genellikle yaşayan yazarları okurken çekinirim. Sebebini tam bilemiyorum ama okuduklarımı çok beğenirsem hâlâ yaşıyor olan o yazarı kıskanacağım için olabilir. Ölmüş yazarları kıskanmıyorum, çünkü onlar artık benim için yalnızca bir "yazar". Yazarlar geçmiş zamanda yaşamışlardır, ölüdürler, onları şahsen tanıyan kimse kalmamıştır; aksi takdirde büyü bozulur. Beyefendiyi ikinci okuyuşum. İlk okuduğum kitabı Az'ı biraz erken okumuş olmalıyım ki Hakan Günday'a karşı bir ön yargı oluşturdu. Sık sık yaşarız bunu, önemli değil. Kalemi öyle kuvvetli ki oluşturduğu ön yargı bundan kaynaklıydı: çok etkilemesinden. Azil sayıklamalardan oluşan bir kitap gibiydi. Akşamdan beri okuyorum ve nasıl okudum, nasıl bitti, anlayamadım. Bu kadar kısa sürede dahi anladım. Üslubunun sertliğine ve bireysel karamsarlığına bakınca yazarın toplumla bir bağı yok, izlenimi kazandırsa da toplumsal her şeyle ilgileniyor. Yozlaşan değerleri yeriyor. Çok beğendim: Yaşattığı ikilemi, düşürdüğü çelişkiyi, verdiği duyguları; stresi, gerginliği, üzüntüyü, korkuyu...
Azil
AzilHakan Günday · Doğan Kitap · 20248,9bin okunma
·
1.456 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.