Gönderi
Ahh Tarık abi.
Bundan 1,5 ay önce kendimle muhasebeye girer iken, bütün iletişimimi kapattım kendime döndüm. Ayna karşısında uzunca mücadelelerim oldu. Kaybolmak istedim. Kayboldum. Bir hece bir harf bir kelime ne kadar incitir insanı diye düşünmeye başladım. Sokaklarca yürüdüm yürüdüm yürüdüm. İşimden dolayı piyasayıda takip etmek zorundaydım ve bir şekilde dayanmalıydım buna. İlk sakalım, ilk beyazlayan saç tanem, ilk anlaşılmaşıyım tek tek gözlerimin önüne geldi. Okudum kitapların içine girdim. Sonra bir yolunu buldum ve kendime geldim…
Tarık abi ile her konuda savaşa girerim. Yok artık abi bunu da mı yazdın derim. Ne kadar benden ne kadar senden gitmiş. Hemen hemen aynı yaşantıya sahibiz. Benim biraz 90 lardan gelmem onun o zamanların abisi olması aramızda bir bağ oluşturuyor. Ve onun türettiği kahramanlar sanki içimizden gelmiş geçmiş gibi oluyor. Ayrıca çok dikkat ederim Tarık abinin yazdıklarına. Mesela bu kitapta sadece 2 sayfada geçen kahramanlar önceki kitaplarında da geçmişti. Konuştum bunu kendisiyle Tarık abiyle. İnşallah memlekete geldiğimde kendisiyle görüşme fırsatım olacak.
Kitap sayfa sayfa çok ağır ilerledi benim için. Çünkü 1.5 ay önce yaşadıklarımın kelimesi kelimesine geçmesi beni şaşırttı. Zaten kaybolmak şaşırmayla oluyor birazda…
Kitap iki eş arasında anlaşılmazlıktan başlıyorda, taa ki iki yabancılaşmaya kadar gidiyor adım adım… ince ayrıntılara sahip… günümüz problemlerini ele alıyor ve bunu istanbul sokaklarında yapıyor. Tarihi olaylar bilgilendirici konulara sahip. Hatta bazı yerlerde kitabı çizdikten sonra alıp o konu gerçek mi diye bakıyorsunuz gerçekmiş. Şu apartman gerçekten o caddede var mı diye bakıyorsunuz varmış…
Okumadığım son 1 kitabı kaldı onu da bu hafta bitirip toplam 10 kitabını alıp kendisinin yanına gideceğim. “Abi bu anlattıklarında sen varsın biliyorum lakin aynı yerlerde bende bulundum, aynı yaşantıları gördüm, aynı yerlerden geçtim” diyeceğim… kim hangi konu ile ilgili bir şey söylese aklıma mutlaka Tarık abiden bir söz gelir… geçemiyorum ben bu adamı. Geçemiyorum bir adım öteye ve bu sözüde keşke yazmasaydın abi diyemiyorum…
( inceleme yerine içimi döktüm) kitap muhteşem…
·
432 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.