Farzedin önünüze boş, tertemiz bir sayfa kondu. Elinize de bir tükenmez bir de kurşun kalem ve silgi verildi. İstediğiniz kalemle kağıda yazı yazmaya başladınız ilk zamanlar özendiniz, titiz davrandınız fakat ortalara doğru bi rahatladınız eski özen kalmadı yazılar yamuldu, eğildi, karıştı birbirine…önce kurşun kalemle yazdınız sildiniz yazdınız sildiniz. Her silişte eski izler kaldı kağıt yıprandı… tükenmez kalemde yazım hatalarının dönüşü yok üstünü karaladınız geçtiniz yahut yanlışlarınızın üstünü kapattınız. Sonuçta ortaya şöyle birşey çıktı: özenle başladığınız yazma yolculuğunda sabrınız tükendi, kağıt kargaşa ile doldu. Silinse dahi izi kalan hatalar belli oluyor, karaladığınız yanlışlar görüntüyü bozuyor. İşte; ÇOCUK BOŞ BİR KAĞITTIR SİZ NE YAZARSANIZ, O KAĞIDA NE YAPARSANIZ YILLAR SONRA ONU OKURSUNUZ. Karaladığınız yerler travmaları olur. Silip silip tekrar ettiğiniz şeyler dengesizlikleri olur. Çocuk yetiştirmek emek, sabır ve empati ister. Çocuğun tek dünyası vardır o da anne babasıdır. Siz neyseniz çocuğunuz da o olacaktır. Sonradan neden böyle oldu dememek için okunması gereken bir kitap…

Keşke Anne Babam da Okusaydı Dediğiniz KitapPhilippa Perry · Hep Kitap · 2020333 okunma

·

275 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra