Kendi canından kanından birisini sevmek bir başarı değildir. Hayvan da yavrusunu sever ve onu korur. Çaresiz olan efendisini sever, çünkü yaşamı ona bağlıdır; çocuk ebeveynlerini sever, zira onlara ihtiyaç duyar. Sadece bir amaca hizmet etmeyenlerin sevgisinde sevgi çiçeklenmeye başlar. Eski Ahit'te insan sevgisinin ana nesnesinin yoksullar, yabancılar, dul ve yetimler ve nihayet ulusal düşmanlar -Mısırlılar ve Edomlular olması anlamlıdır. İnsan, çaresize şefkat duyarak kardeşim sevmeye başlar ve kendine duyduğu sevginin içinde yardıma ihtiyacı olan, zayıf, güvensiz insanlara duyduğu sevgi de vardır. Merhamet, bilgi ve özdeşlik ögelerini kapsar. "Yabancılık duygusunu bilirsiniz," der Eski Ahit, "siz de Mısır Ülkesinde yabancıydınız;... öyleyse yabancıları sevin.
E Kitap
·
111 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.