Yaşar Kemal ‘in 1972’de ele aldığı, Çakırcalı Mehmet Efe’nin hayatını anlattığı gerçek yaşam öyküsü.. 19. yüzyılın sonlarında Osmanlı Devletinin otoritesinin zayıflamasıyla birlikte, ülkemizin her yerinde çeteler ortaya çıkmıştır. Ege Bölgemizde ‘EFE’ namını alan bu eşkiyaların en ünlülerinden biridir, İzmir-Ödemişli Çakırcalı Mehmet Efe. Babasının haksız yere öldürülmesiyle birlikte tam 15 yıl boyunca Ege’nin dağlarında eşkiyalık yapıp, Osmanlı’ya baş kaldırmıştır Çakırcalı. Kitabın başlarında Çakırcalı’nın annesi Hatçe bir söz eder: ‘Osmanlı’ya güven olmaz!’, der. Belki de tüm hayatı boyunca bu sözü duyduğu için, muhtacın yanında bir güneş gibi durur Çakırcalı, o bir halk kahramanıydı. Ege’mizin ‘Robin Hood’u da diyebiliriz ona.;) Halk arasında o kadar söz sahibiymiş ki, devlet içinde devlet kurmuş adeta, dağların tek hakimiymiş. Osmanlı, Çakırcalı’dan çok büyük darbeler almış ve bir türlü onunla baş edememiş. Binden fazla kişiyi öldürdüğü rivayet edilir. Çakırcalı, 10 Aralık 1910’da Aydın-Nazilli / Karıncalı Dağ’da Albay Rüştü Kobaş’ın müfrezesi tarafından öldürülmüş.. Bu kitapta şunu görebiliriz: Eskiden devletin toplumsal düzeni ve adaleti sağlayamadığı dönem ve toplumlarda, eşkiya gibi birtakım sıfatlarla ortaya çıkan böyle kişiler varmış. Bunlar o düzeni ve adaleti kendi istedikleri şekilde uygulayıp, kendi adalet mekanizmalarını kendileri oluşturup, kendi kafalarında kurdukları mahkemelerle yargılama yaparlarmış. Bu kitapta da eşkiya olan Çakırcalı Efe her ne kadar eşkiya olmak istemese de, toplumun yaşam koşulları onu eşkiyalığa itmiş. Daha da ötesi, halkın devletin adaletinden ümidini kestiğini, eşkiyalardan medet umduğunu ve onlardan yardım istemelerine tanık oluyoruz.. Efelik ve Eşkiyalık arasındaki ince çizgiyi öğrenmek isterseniz, mutlaka okumalısınız. Gerçek bir hayat hikayesi olması açısından Efe’mizin hayatı çok merak ettiğim bir konuydu. Destansı bir mertlik öyküsü okudum, aynı zamanda kültürel bir zenginliğimizi. Sonu maalesef üzdü. Ruhu şad olsun...

Çakırcalı EfeYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 20125,2bin okunma

··

1 artı 1'leme

·

2.366 görüntüleme

uğur bey

@ubyy ·

18 Mart 10:52

İncelemeniz gayet güzel ve kitabın ruhunu yansıtır olmuş, emeğinize sağlık. Çakırcalı'yı harcayan, o arka çıktığı halk oldu. Efeliği bırakıp kenara çekildiğinde ne düşmanları ne de devlet onunla uğraştı. Halk sürekli yardım isteyip, "Efe değil misin !" türünden insanın haysiyetine dokunan laflarla taciz etti. Daha da önemlisi Çakırcalı gücünü yitirdiği an, insanların maskarası olacağı korkusuyla yaşadı ki bunun en basit örneği nişancılığının zayıfladığında söyledikleridir. Bunu kitapta görebiliyoruz. Benim kitaptan çıkardığım ders, çoğu kişinin dikkatinden kaçan ince ayrıntı, insanların hainliğidir. Eğer güçten düşse o arka çıktığı insanların arasında eskisi gibi itibar göremezdi. Bu durum bana Hz. Ali (R.A)' nin bir sözünü hatırlattı: "Allah bizi iyilik yaptığımız insanların şerrinden korusun".

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

꧁Funda Usta꧂