Çok güzel anlatmışsın Semih. Yalnızlık ve yabancılaşmanın kitaplarından biri bu da. Askerliğimi de gördüm ben, komutanları gördüm :) Hayat bir bakıma o kale ,dünya mı desek geniş planda. Vazgeçemediklerimiz, yanılgılarımız,arayışlarımız. Kimse istemez sonu Drogo'ya benzesin.. Eğer öyleysek Drogo olmanın hangi aşamasındayız nereden döneriz geri falan fena kitap..
Askerliği incelemenin merkezine koyarak örneklerle açıklama yapmayı çok düşündüm. Bu kitabı aslında askeriye mantığından ayırmamalı. Ama çok da uzatmak istemedim incelemeyi. Beğenmene sevindim, teşekkür ederim :)
Köklü değişiklikler yapmak çok büyük cesaretler ister. Herkeste o türden cesaret bulmak zor :)
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Emeğinize sağlık Semih Bey. Biraz geç de olsa okudum incelemenizi. Çok samimi kendini okutan bir inceleme olmuş. Tatar Çölü böyle bir kitap işte okuyan herkes dönüp kendine bakma ihtiyacı hissediyor. Bu da yazarın başarısı. Ahmet Erhan'in şiiri bu incelemenize çok yakışacak gibi hissettim. Linki buraya ekliyorum:youtu.be/q63RUC7kUuo
Teşekkür ederim Ayşe Hanım. Beğenmenize ayrıca sevindim... Ahmet Erhan hiç okumadığım bir şair. Ama buradaki arkadaşlarım vesilesiyle ne kadar değerli bir şair olduğunu biliyorum. Şiiri de 3 defa öğrendim. Muhteşem bir şiir gerçekten. Ben de size kitabı okurken sürekli izlediğim bir video'yu paylaşayım madem: youtube.com/watch?v=c1SOL_w...
Derli toplu açıklayıcı bir incelemeydi teşekkürler. İncelemeyi okuyunca aklıma şu kısım geldi. ““Ama Drogo, onun davudi bir sesle basit bir şarkı mırıldandığını duyuyordu.” Bir fon müziğinden söz etmiştiniz ya. Buzatti’nin dediği gibi davudi bir şarkı olmalı bence bu :)
Olabilir evet. Güzel bir ayrıntıyı yakalamışsınız bence :) Teşekkür ederim İpek Hanım.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.