Dört nokta kırk dokuzdan dört. Ve işte Onu Böyle Kaybedersin isimli kitabını daha önce okuduğum ve tarzını beğendiğim bir yazardı Diaz fakat bu kitap ondan çok daha farklı bir eser. Pulitzer Ödülünü Diaz'a getirmiş bu kitaba da merakla başladım. Yazık stili oldukça ilgi çekici olan Diaz bu eserinde sadece Oscar değil farklı kişileri de(Oscar'ın ailesi) kitapta işleme yoluna gitmiş. Anlatıcı konusu ise biraz karmaşık. Normalde en dışarıda duran bir yazar anlatıcı var fakat Oscar'ın ablası Lola'nın bölümünde bu anlatıcı önce Lola oluyor daha sonra Lola ile arasında bir şeyler olan ve Oscar'la ev arkadaşlığı yapmış olan Yunior bölümünde Yunior'un gözüne dönüyoruz. Buradan sonra kitabı bize Yunior aktarıyor. Çok ilginç bir yöntem. Biraz karışık ancak bunu buradan öğrenir de okursanız çok işinize yarar. Bunun dışında Junot Diaz çok ilginç dipnotlarla devamlı kurgunun dışında okurla muhattap oluyor. Hatta sivri politik mesajlarından da hiç geri durmuyor. Dominik Cumhuriyeti doğumlu Diaz bu eserde de kendi topraklarının insanlarını ve kültürlerini kullanıyor. Kitabın otobiyografik olup olmadığını ya da ne derece bu özelliklere haiz olduğunu ise yazarı çok detaylı tanımadığım için bilemiyorum. Bilimkurgu, fantastik edebiyat hayranı olan Oscar okuru çok keyiflendirecek şeyler okuyor, izliyor. Özellikle Tolkien, Weiss&Hickmann, Herbert gibi yazarlara ve onların eserlerine yapılan göndermeler çok güzel. Oscar'cığım seni çok iyi anlıyorum. Sonuçta Raistlin'i kim sevmez ki :) Yazarın dramatik olduğu kadar mizahi de bir anlatımı var. Bu da kitabı trajikomik bir havaya sokuyor. Yaptığı mizahı beğenmeyenler olmuş. Ben beğendim kendi adıma. Özellikle yarattığı karakterler bence doğuştan komik zaten. Metinde sık sık geçen İspanyolca ifadeler bazen eleştirilmiş. Aslında doğru. Junot Diaz çok sık kullanıyor onları. Ben İspanyolca bildiğimden pek zorlanmadım fakat çok fazla yerel kelime var ve dil bilmek bile yetmiyor çoğu yerde. Bir de kitapta bu kelimeler italik yazılmış ve en arkadaki sözlükte anlamı verilmiş. Bir sayfada on defa arkayı açmanız gerekebiliyor. Keşke o sayfanın altında verilseydiler. Okurken yamuluyor insan resmen. Bir de dediğim gibi ben ancak yarısına falan bakmışımdır. Buna rağmen sıkıntı yaşadım. Şu dipnotlarda gönderme yapma olayına dönecek olursak, Junot Diaz buralarda(ki bazen sayfanın tamamını kapsayan hatta bir sonraki sayfaya sarkan detaylı bilgiler oluyor)hem kendi fikirlerini hem de bazı yaşanmış tarihi olayları bize aktarıyor. Özellikle Dominik tarihinden Trujillo, Balaguer gibi figürleri anarken pek de iyi andığı söylenemez. Baya dümdüz giriyor hepsine :) Başka bilgiler de veriyor elbette. Araştırma ruhuna sahip biri bu kitaptan sonra çoğu fantastik olmak üzere en az yirmi kitap daha okuyabilir. Bir Elric diyor, bir tek yüzükten bahsediyor. Sonra dönüyor Vargas Llosa'nın Teke Şenliği'ne değiniyor. Tam şölen yani. Oscar kitabın bence baş karakteri değil. Finalini de güçlü bulmadım. Notum da 4-5 arası gidip gelmesine rağmen 4 e bu yüzden düştü. Oscar'ın annesi Belicia Cabral bana göre hikâyenin merkezindeki kişi. Yazar daha çok tek bir kişiye değil de bir aileye eğilmeyi düşünmüş. İyi de olmuş aslında. Oscar çok derinlikli bir karakter değil çünkü. Biz bu tarza Güney Amerika edebiyatından çok aşinayız aslında. Junot Diaz da bu ekolü takip etmiş. Olayları biraz daha detaylandırsaydı bu konudan birkaç kitaplık bir nehir roman bile çıkartabilirdi bence. O potansiyel hem yazarda hem de kurgusunda mevcut yani. Bende erken final yapmış bir dizi hissi uyandırdı. Demek ki çok başarılı.

Oscar Wao'nun Tuhaf Kısa YaşamıJunot Diaz · İthaki Yayınları · 2020143 okunma

·

336 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burak Kuşcu