Merhaba... Dostoyevski'nin Ezilmiş ve Aşağılanmışlar kitabını okudum. Kronolojik olarak okumaya devam ettiğim Dostoyevski'nin bu kitabında iki ayrı kurgu var: • İlki, Nataşa–Alyoşa'nın aşkı ve Nataşa'ya aşık olan Vanya'nın bu ikisine yardım etmesi. Dostoyevski bunu Beyaz Geceler'de de yapmıştı ve o kitabın sonlarına doğru isimsiz kahraman, Nastenka'yı çok sevdiğinden dolayı Nastenka'nın sevdiği kişi olan gence Nastenka'nın mektubunu gönderiyordu. Ve ben bundan hiç hoşlanmıyorum. • Diğeri, kitabın adının Ezilmiş ve Aşağılanmışlar olmasına neden olan küçük kız çocuğu Nelli. İlk kurguda, Nataşa'nın sevdiği genç olan Alyoşa; kişiliği oturmamış, iradesi zayıf, gördüğü her kızı seven ve gönlü kayan bir yetişkin-çocuktur. Hatta Nataşa'dan fazla vakit geçirdiği kız olan Katya'dan Nataşa'ya şu sözlerle bahseder: "Bulunmaz bir kız! Şimdiye dek hiç mi hiç tanımıyormuşum onu." ya da "Nasıl olduğunu anımsamıyorum bile... Birkaç düşünce ömrümüzün sonuna dek bağladı bizi birbirimize. Tanımalısın onu Nataşa." Yani Nataşa, eleştirmen Joseph Frank'ın deyimiyle "kendini alçaltmaya razıdır." İkinci kurguya gelecek olursak... Nelli, ailesini kaybetmiş küçük bir kız çocuğudur ve ailesini kaybettikten sonra yanında kaldığı aileden hergün şiddet görmüş, sevgiye, şefkate, iyiliğe aç halde yaşamış, tüm bu duygulara yabancı ve karşılıksız iyilik yapmanın ise ne olduğunu bilmeyen bir çocuktur: "—Ne diye geldi bu kadın? —Sana yardım etmek için, Nelli. — Aman... Niçinmiş? Benim bir iyiliğim dokunmadı ki ona. —Temiz yürekli insanlar iyilik yapmak için kendilerine iyilik yapılmasını beklemezler Nelli. İhtiyacı olan kimselere seve seve yardım ederler. Dünyada iyi insanlar çoktur Nelli. Senin şanssızlığın, ihtiyacın olduğu zaman onlarla karşılaşmamanda. Nelli sustu." (Syf.309) Nelli, haksızlığa uğramıştır ve bundan dolayı acı çeker. Bu acıyı haketmediğinin bilincinde olduğu için çektiği ıstıraptan/acıdan zevk alır ve Dostoyevski bunu "ıstırap bencilliği" olarak ifade eder. Kitapta sadece Nelli'ye özgü olmayan bu durumu Nataşa'da yaşayacaktır, her ne kadar Nelli kadar olmadığını düşünsem de. Ve her ikisi de Joseph Frank'ın deyimiyle kendilerini "özyıkıma" götürecektir. Roman, Dostoyevski'nin sürgün sonrası yazdığı altı büyük romandan ilki olup çoğu eleştirmenlerce bu altı romandan en başarısızı olarak gösterilmesine rağmen yine çok sevdiğim bir Dostoyevski romanı oldu. Herkese keyifli okumalar...

Ezilmiş ve AşağılanmışlarFyodor Dostoyevski · İletişim Yayıncılık · 201518.7k okunma

·

161 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bay C