Yatılı bir okul düşünün, eğitim şartları en üst seviyede, içerisinde her çeşit spor aktivitelerinin bulunuyor. Ters davranmak şurada dursun, güler yüzlü olmayan ne bir öğretmen, ne de herhangi bir görevlisi var. Yemekler bile kişiye özel, günlük harcadığı kaloriye göre veriliyor. Kulağa hoş geliyor dimi. Durun hemen karar vermeyin, şimdide okulun nasıl bir yerde olduğunu yazayım. Bu okul; vahşi hayvanların, sık ağaçların olduğu bir ormanın, tam ortasında bulunuyor. Buraya gitmenin tek yolu helikopter, evet evet başka bir yol yok. Üstelik öğrencilerin birbiriyle ve dışarısıyla haberleşme şansları da yok. Anlayacağınız telefon, internet vs. kullanılmıyor. Bir de işin garip tarafı öğrencilere geçmişi unutmaları için günlük ilaç veriliyor. Hiçbirinin bir ismi de yok; isimleri, nereden geldikleri gizli tutuluyor. Her öğrencinin birer kodu var, (NH14) onlara bu kodlarla hitap ediliyor. Peki buranın sırrı ne? Öğrenciler neden buraya geldi ya da gönderildi? Siz bunları düşünürken ben başka bir detaya geçiyorum. Bu öğrencilerden bir kız bir gün, okul kütüphanesinde kitap okurken, canı çok sıkılır ve aklına bir fikir gelir. Kütüphanedeki kitaplardan birinin içine bir not koymak; ” Her kimsen merhaba! Bunun kodla yazılmış bir mesaj olmadığı, aksine bir arkadaşlık teklifi olduğu konusunda seni uyarıyorum...” Böylelikle Una ve Dan arasında bu şekilde iletişim sürüp gider. Sonrasında neler olduğunu merak ediyorsanız, bu kitabı okuyun. Akıcı dili ve güzel kurgusu sayesinde elinizden düşürmeden okuyacağınıza eminim. Sevgili Gizem'in bana yeni yıl hediyesi ve yılın ilk kitabı oldu benim için. Tekrar teşekkür ederim canım benim. Eh benden bugünlük bu kadar, yeni kitaplarda buluşmak üzere, esen kalın .‍️

Kağıttan KalplerElisa Puricelli Guerra · Final Kültür Sanat Yayınları · 2014103 okunma

·

140 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilek E.D