Gönderi
Merhaba siz güzel insanlar,
Yazar; Einstein bilim adamından ' Tanrı var mı yok mu ' araştırmasını istenmesiyle yola çıkılmış... İsrail başbakanı Albert Einstein'den şunu istiyor 'Tanrının varlığını kesinkes kanıtlanmasını (var mıdır yok mudur ) ve evreni açıklamasını' istiyor. Buradaki kurgu hatasından bahsetmek istiyorum. Yahudiler son derece dinlerine bağlı ve 'Yeni Ahit' inancı doğrultusunda Tanrının yer yüzüne gelen Musa Peygamberin İsa ve Süleyman Peygamberin 'Kutsal emanetlerini ' bulmak ve dünyaya hükmetmek için büyük bir çaba gösteriyorlar. Mescidi Aksa gibi ilahi dinlerin mabedi iç dış alanlarında kazı çalışmaları yapmaya günümüzde hız kesmeden devam ediyorlar. Şuan da bile bu inanca sahip Yahudilerin o bahsettiği dönemde Tanrının varlığını sorgulaması pek mantıklı gelmedi. <Kitabın kurgusu yanlış olduğunu düşünüyorum konuyu işleyebilirdi yine...
İnsan yaşamı boyunca hep bir sorgu içindedir, geleceği bilmediği için bir düşünme anlama sorgulama metodu kullanmaktadır. Tanrı var mıdır yok mudur, bilmediğimiz üstünlük gördüğümüz konularda tanrının varlığına borçluyduk... Yağmur yağmadan önce şimşeklerin gerçekleşmesi ' Tanrı bize kızgın ' cehennem kamçı sesleri diye düşünülür. Tanrının varlığını şu bu dinle açıklamak gerekli midir bilmiyorum ama çok farklı dini konularda gördüğüm anladığım kadarıyla tanrının varlığına borçluyuz...Her insanın ayrı ayrı tanrısı bulunuyor... Din olmadan da Tanrının varlığını görebiliyor insan. Evren düzeni çok zekice oluşturduğunu toplumun bunu idrak etmesi için zamana ihtiyacı olduğunu hala düşünenlerdenim. Fizikçilerin evrenin bir düzen içinde yaratıldığını söylüyor eserde, yıldızların varlığı güneşe güneşin varlığını da karbona borçlu olduğunu saniye saniye açıklanmaktadır. Alman Filozof Kant, Tanrının varlığını kesin bilinemediği açıklıyor, yoktur demiyor bilinmiyor. İnsanların bir şeyi yok sayması için o şeyin olmaması gerekir.
Kimisi tanrı yoktur deniliyor, aklıma Şeker Portakalı kitabı geliyor, zeze babası için ' Onu öldüreceğim der, portega ne babanı mı öldüreceksin mi der, zeze şöyle devam eder, insan birini unutunca içinden öldürür zaten demiştir. ' Şimdi size soruyorum, içinizde öldürdüğünüz tanrı gerçekte yok mudur ? Takdir sizin.
Her zaman şunu söylemişimdir, Allah mükemmel şekilde vardır, sadece insanların inandığı şekilde yoktur. Her insanın kendi belleğinde yarattığı bir Allah vardır. Bütün düzeni hayatı kurgulayan bir Tanrının varlığından bahsedebilirim. Ne bilim iyi bir şey olduğunda veya kötü bir şey olduğunda insanlar tepki verir. Bence ben tanrı olsam ikisine de tepki vermezdim. Sebebi ise irade ve duygunun sonucunda iki yol bulma biçimiyle hayat bulmaları sağladıysam insanların yanlışı da doğruyu da kendilerinden istemem zekice ve doğal hakkım olurdu.
Şimdi başka bir olaydan bahsetmek istiyorum, William Shakespeare bilirsiniz, Hamlet şöyle der,
"Dünya, büyük bir tiyatro sahnesi gibidir. Herkes bu sahnede rolünü oynar, rolü bitince de bu sahneyi terk eder."
Dünyanın farklı sayıda kelimelerle eserler ortaya koyan ünlü yazar William Shakespeare'dir. Dünya düzeni varlığını tiyatro sahnesine çıkmadan önce olduğunu aslında anlayabiliyoruz. Dünya kutsal kitaplarda ışıkla meydana geldiğini söylüyordu, bu okuduğum kitap da bu yönde olduğunu delillerle açıklıyordu.
Tanrı korkutan ve yaramazlık yaptığınız da size sürat yapan yaşlı bir erkek veya kadın tipi olarak düşünmeyiniz. Zeka önemli bir durumdur. İnsanların zekası ne kadar keskinleşirse bu yönde duyguları bilinçlenir. Bir şeyi kabul etmek onu red etmekten daha daha kolaydır. Onu tanımıyorum bilmiyorum sevmiyorum demekle insan ancak öfkeli bir bir canlı meydana getirebilir. Sevgi her şeydir.
Kabe yönelen veya başını secdeye koyan İranlılar veya güneşe ineğe köpeğe ay'a ... ateşe en eski değişik inançlarla kabul edilmiş Penise bile inanan insanların yine Tanrıya inanç getirdiğini söylemek istiyorum. Her yol ona çıkacağını kabul ediyorum. Bütün isimler farklı olsa da öz yine aynıdır. Toprağa ne ekerseniz o çıkar... o toprağa ektiğiniz şeyler farklı olsa da o toprak yine topraktır. Tanrı da tıpkı toprak gibidir, hangi yapıda olursanız olun o hep olacaktır.
İnsanların en büyük Tanrısı sevgidir. İbni Arabi Özün Özü kitabında şöyle bir cümlesini okumuştum,
Bir sevgilinin güzelliğine bakılsa ve onun etrafına yüz bin ayna konsa o sevgili kaç yüz bin görünür ama aslında bir tanedir. Öyle iken aynaların kabiliyetine ve istidadına göre ; kiminde parlak, kiminde kederli görülür. kiminde doğru kiminde eğri büğrü olur. Bu hale göre bir kimse sevgilisinin bir aynada yüzünü görüp geri kalanları inkar etse arif olmamış olur.
Yani bir elmanın etrafına bin ayna koysa yine o aynalarda yansıyan bir tane elma yine bir tanedir, o aynada ki yansımalar onun güzelliğidir. Tanrının varlığını bu şekilde açıklıyor. Doğa onun yansımasıdır. Din veya kültür veya bir yanlış kötülükten bahsetmiyor.
Sosyal medya da herkesin paylaştığı ama çoğu kişinin okumadığı bir kitap dan daha alıntı eklemek istiyorum, İçimizdeki Şeytan adlı eserden.
"Hayat herhalde bir katakulli değildi. Ama neydi? Bu hayatın bir manası olmak icap ederdi. İnsan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı! Daha büyük ve insanca bir sebep lazımdı."
Manasız zekasız bu dünya hiçtir, insan her zaman gelişmek düşünmek duygularına hitap etmek huzuru kendisinden razı kılmak zorundadır. Din kültür ahlak gibi sonradan insanların çıkarları doğrultusunda oluşturduğu olgulardan kesinkes bir çıkarım yapmak doğru değildir diye düşünüyorum.
Kitabı genel olarak sevdim, zeka - duygularımızla birleşirse hayatı anlamlı kılmış oluruz.
Şuana kadar yazdıklarım kitapla ilgili bir yorum yapmış bulunmaktayım. Şimdi ise kendi dini inancımı yorumlamak istiyorum. Ben mesela her insanın inandığı biçimde inanan biri değilim, bir olay yaşanmışsa o olayın insanlara ne anlamda faydalı ve toplum için ne kadar yararlı olduğuna bakarım. Mesela herkes namus kavramından dem vurur ama bakarsın karanlık bir sokak da güzel bir kadının göz kırpıp etkilemeyen hiç bir erkek olmayacaktır... Hani namus şeref ahlak polisliğine takılmıştınız. Şuan ki insanların söyledikleri samimi gelmiyor olduğu gibi inanmaları beni delirtiyor. Mesela Kurban kesmek... Biz İsmail Peygamber gibi biz İbrahim Peygamber gibi onun yolundayız... ondan dolayı kurban kestik denilir. Bakıyorum insanlar gösteriş ve itibar için yapıyor. Kusura bakmayın o inanç onda olmuyor. Herkes sözde Müslüman. Bana samimi gelmiyor.
Alıntılar,
“Einstein'm ünlü sözü,” Beni asıl ilgilendiren Tanrı’nın dünyayı daha farklı şekilde yaratıp yaratamayacağıdır; diğer bir deyişle mantıksal basitlik gereksinimi acaba seçim şansı bırakmış mıdır?
Tanrı tüm zamanını insanın ne yaptığını düşünerek geçiren koruyucu birisi değildir Bunu insan yaratmıştır.
Evrenin sadece üç mekânsal boyutu ve bir zaman boyutu olduğunu düşünüyoruz çünkü görünür dünyamızı etkileyenler bunlardır. Diğer taraftan mikrokozmosta mikro parça idarin davranışlarını etkileyen yirmi iki görünmez boyut daha var.
··
1,724 views
Kitap okuma listemde olan bir kitaptı ama henüz okumadım. Okumadığım için ayrıntılı bir yorum yapamıyorum ama incelemeniz üzerine daha da merak ettim. Özellikle farklı kitaplardan olan alıntılarınız ve mantık hatalarından bahsetmeniz daha da merak uyandırdı.
Kitabı henüz okumadım incelemenizde "Manasız, zekasız bu dünya bir hiçtir, insan her zaman gelişmek, düşünmek, duygularına hitap etmek, huzuru kendisine razı etmek zorundadır." demişsiniz. Ben düşünme eylemini inanç kavramıyla duygusallaştırıyorum sanırım. Ve güçsüz hissettiğim anlarda içimi yoklarsam daima inançsızlık buluyorum. Benim görüşüme göre; mana, zeka, düşünce ve huzur inançla beraber insana güç kazandırır.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.