Serzenişle başlayalım: Kitabın kapağı çok talihsiz. Sıkıcı bir ders kitabı izlenimi uyandırıyor. Sırf bu izlenim sebebiyle ben bu kitaba yarım göz başladım. “Bir başlayayım da” dedim kendi kendime, “sevmezsem bırakırım.” Ve fakat, “En azından denedim derim” diye başlanan bu kitap, 2021 yılında okuduğum en iyi psikoloji kitabı olacaktı. Kıssadan hisse: kapağa çok da şey yapmamak lazım. Efendim, kitabın üç ana merkezi meselesi var: savaş sonrası askerlerin yaşadığı travma, tecavüz mağdurlarının travması ve ev içi şiddet yahut istismar mağdurlarının maruz kaldığı travmalar. Bu üç merkezden de anlaşılacağı üzere ecnebicede PTSD (post-traumatic stress disorder) denen, bizde ise travma sonrası stres bozukluğu olarak ifade bulan konu derinlemesine ele alınmış. Sizi bilmem, kendi adıma travma sonrası stres bozukluğunu bir araştırma alanı olarak çok ilginç buluyorum. Yani aslında beni ilk cezbeden, kitaba kapılıp gitmemi sağlayan husus, konunun ilginçliği idi. Fakat tek neden bu değil. Kitap, genel okuyucu kitlesinin anlayabileceği kadar sade olmasına karşın gerçek anlamda bilimsel bir çalışma. Popüler bilim, pseudo-bilim değil. Onlardan asla iyi işler çıkmaz demek istemiyorum elbette ve fakat bu kitap, bilimsel bir gönül rahatlığıyla okuduğum ve okuduğum bilgilerin sahihliğine daha kolay güvenebildiğim bir kitap oldu. Bitti mi? Bitmez. Söyledim bu yılın en iyi psikoloji okumasıydı diye. Hem konuların doğası hem de Judith Herman’ın ele alış biçimi sebebiyle bu kitapta psikolojinin yanı sıra sosyoloji de okuyoruz. Hem savaş sonrası travmalar, hem şiddet mağduru kadınlar hem de ev içi tahakküm, işleri bireyselden toplumsala taşıyor. Diyeceğim o ki, kitapta benim sevebileceğim her şey vardı. Elim kolum bağlandı. Birinciliği kendisine verdik gitti. İlgilisine yürekten tavsiyemdir.

Travma ve İyileşmeJudith Herman · Literatür Yayıncılık · 2016314 okunma

·

1.227 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burcu Booker