Durkheim çığır açan bu kitabında Din düşüncesini yapısöküme uğratıyor ve dini inancın nasıl oluştuğunu zamanımızdaki ilkel toplulukları araştırarak sosyolojik veriler ışığında ortaya koyuyor. Durkheim Sosyolojik metodun kurallarına uyarak toplumsal bir olayın sebebinin yine toplumsal bir olay olduğunu, dolayısıyla kutsallığın toplumdan kaynaklandığını vurgular. Kutsal olan olmayan (Helal-Haram) ile ilgili uygulamaların da yine toplumun genel kabullerine dayandırır. Kısacası din toplumdan çıkmıştır. Yaptığı incelemede totemizmin ilk din olduğunu bulmuştur. Yani kitabın genel tezi; Dinin sosyal bir gerçek olmasıdır. Dini düşünceler sosyal realiteleri ifade eden ortak düşüncelerdir. Ayinler; sosyal grupların içinden doğan, bu gruplarda ortak zihni durumları meydana getirmeye, sürdürmeye ve canlandırmaya yarayan hareket tarzlarıdır. Eğer aklın kategorileri dini kaynaklı ise, bütün dini olaylar sosyal- kolektif düşüncenin ürünüdür. Durkheim’a göre insan toplumlarında önce birliği sağlamak İçin kolektif ibadet gelişmiştir. Kişisel din, ancak kolektif dinin görünümünü temsil eden tamamlayıcı bir parçasıdır. Hem tarihte, hem günümüzde toplum kutsiyetin parçalarını meydana getirmiştir. Bir takım insanları, eşyayı, fikirleri kutsallaştırır. Toplum o inanca dokunmayı, inkar veya kabul etmeyi, eleştirmeyi yasaklar. Yani dini inancın kaynakları bizzat toplumdadır. Din sosyal organizasyonu sağlayan bir yapıdır. Bunun kökeni de ilkel toplumların Totemizm inancındadır. Bu nedenle dini inancı incelemek pozitif sosyal bilimlere, tarihe, Antropolojiye, psikolojiye ve tabiat bilimlerine dayanmak zorundadır. Durkheim’da bizzat bu kitapta bu yöntemi uygulamış. Tavsiye ederim.

Dini Hayatın İlkel BiçimleriEmile Durkheim · Eskiyeni Yayınları · 2011124 okunma

·

289 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aykut Karabay