Kitabı umduğumdan daha kısa bir sürede bitirdim. Akıcılığı bakımından yer yer uzun betimlemeler yapılmış olsa da olayların gidişatı bir şekilde ilgi çekiyor. Bir fahişenin hayatı üzerinden aslında dönemin Fransasına ciddi eleştiriler göze çarpıyor. En üst tabakadan en alt tabakaya kadar toplumun nasıl yozlaştığını anlatıyor. İlk başta da tiyatro işletmecisinin işinin sanat olmadığını, Bordenave karakterinin tiyatro tabiri yerine “genelev” tabirini kullanmasından anlıyoruz. Evlilikler kısmına da Mignon çifti üzerinden gönderme yapmıştır. Siyaset göndermeleri “Cumhuriyet-Krallık” konuşmalarında göze çarpar. Cumhuriyeti alt tabaka halkın yönetimi olarak gören üst sınıfın, ahlaki açıdan alt tabakadan hiçbir farkı olmadığını da kitapça çokça görüyoruz. Nana karakter olarak incelense sanırım buradan birçok psikolojik analiz çıkar. Nana hırslı, bitmek tükenmek bilmeyen hırslara sahip, erkekleri para için kullanan, kapısında aşıkların sıra olduğu ve hatta intihar ettiği bir kadın. Peki aşık olduğu Fanton karakteri? Bu kadar gücü bir dönem arkasında bırakıp, dayak yediği ve hatta ona bakabilmek için vücudu satmak zorunda kalan Nana’yı nasıl değerlendirebiliriz? Hangisi gerçek Nana? En son giderken kendisini Satin(bu bir kadın karakterdir) kadar kimsenin sevmediğini söyleyen Nana mı yoksa? Doyumsuz bir karakter Nana. Çünkü alt tabakadan gelmiş olmanın verdiği o aşağılanmışlık duygusunu bir türlü atamamamıştır. “Hanımefendi olacağım.” deyip fahişeliğine devam etmesi de aslında dönemin üst tabaka kadınlarına bir göndermedir. Çünkü onlarda eşlerini aldatmaktadır. Bir de Muffat karakteri var ki kitapta Nana kadar ilginç. Nana’ya aşık mı saplantılı mı? Dindar olan bu karakter de bize en dindarın içinde bile olan gizli zevke ve arzuları açık bir dille anlatıyor. Özetin özetini yapacak olursam, gerçekten harika bir kitap. Herkese tavsiye ederim.

NanaEmile Zola · Amfora Yayınları · 20074,334 okunma

·

1.438 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ilgen