BiR KADIN SORAYA
#150391612
Elleri parmak uçlarından başlayarak uyuşmaya başlamıştı.Daha ne kadar yol vardı tepeyi aşınca ışıkları görecekler miydi .Hava kararmış,soğuk keskinleşmişti.Yumuşak karların üzerine basarken altındaki buzlanmış karların katırtısını duymak içini ürpertiyordi.Soraya Kocası öldükten sonra gözü gibi baktığı oğulları Khail ve Manan'ı alıp gitmeye karar verdiğinde dağlar küçük bir tümsek gibi görünmüştü gözüne.Kendini çok cesaretli hissetmişti.Ya şimdi zifiri karanlığın içinde ne tarafa gideceklerdi.Ellerini hissetmiyordu adeta bir kütük gibi ağırlaşmaya başlamışlardı.Birden bir düşünce geldi ,neredeyse aklını kaçıracaktı.Çocuklarının elleri de öyleyse ya donmaya başladıysa. Nefes nefese bata çıka ilerlerken aniden durdu.Çocuklarda anneleriyle beklediler. Khail on Manan sekiz yaşındaydı. Soraya ayakabılarını çıkardı.İyice karın soğuğunu ve suyunu çekmiş ayaklarından sardığı poşetleri çekti.Altta çorapları vardı.ikişer çorap giymişlerdi ayaklarına.Telaşla giydiklerini çıkardı ayağına poşetleri giyer gibi yeniden sardı.Hızlı hızlı önce Manan' ın ellerine sonra Khail in ellerine giydirdi.Çocuklarının elleri donsaydı kendini asla affetmeyecekti.İçi biraz da olsa rahatlamıştı.Tekrar çocukların ellerinden tutarak dağı tırmanmaya devam ettiler.Yıldızlar görünmeye başladığında dağın tepesine ulaşmışlardı.Belki bir saat boyunca dik yamacı çıkmışlardı.Yükseklikten karşıdaki Türk köyünü görebileceklerini düşünerek tırmanmışlardı.Çocuklar dinlenmek istiyordu.Soraya da çok yorulmuştu.Ama bu soğukta dinlenmek donmak demekti.Olduğu yere çöktü.Güç toplayıp fazla beklemeden gitmeleri gerekiyordu.Çocuklarını göğsüne bastırdı onları can ısısıyla ısıtmak istiyordu.Khail ,hani varacaktık bu dağın ardı köydü hani gelmiştik ana diyerek gözlerine baktı.Soraya geldik hadi yallah az kaldı az dedi.Kalktılar tekrar yürümeye başladılar.Dağın yamacından inmek zordu .Kayıp aşağılara düşme tehlikesi vardı.Çocukları düşmesin diye önden gidiyor arkadan onlar geliyordu.Arada biri kaysa da Soraya önünde set oluyor düşmeden yakalıyordu.Hava gittikçe daha çok soğuyordu.Ayaklarını da hissetmez olmuştu.Duramazdı gideceklerdi.Çocuklarını kurtaracaktı.Büyük oğlunu kurtaramamıştı.Kocası hastaydı oğlunun acısına dayanamamış ölmüştü. Onları kurtaracaktı büyütecekti.İyi yetiştirecekti.Ona bakacaklardı.Onlar ondan önce ölmeyecekti.Hep birlikte aşağıdaki ovaya indiler.Şimdi daha rahat yürüyorlardı ama elleri ayakları gittikçe odunlaşıyordu.Üzerindeki hırkayı Khail'in şapkasının üstüne doladı.Biraz daha ilerleyince karların arasından yol açılmış bir yer gözüne çarptı. Son adımlarını atarak yolun gittiği o yöne doğru ilerlemek istedi küçük bir tepelik gibiydi.Çocuklar aniden karlara yıkılan annelerini kaldırmak istediler.Kalkamıyor yeniden düşüyordu.Soğuk iyice içine işlemişti kendinden geçti.Birden can gelmiş gibi gözlerini yeniden açtı ağlayan çocuklara bu yoldan gidin bana yardım getirin.Asla arkanıza bakmayın diye tembihledi.Onlar giderken bir daha oradan kalkamayacağını bilerek derin bir uykuya daldı.Gece yarısı köylüler kızaklarla gelip onu buldukları yerden götürdüler.Çocuklar yarım saat kadar yürümüş donmadan köyün biraz dışındaki eve ulaşmışlardı.
Soraya bizim sınrlarımızda donmamıştı.
google.com/amp/s/www.gazet...
··
3,001 views
Emeğinize sağlık. Bu acı olayı bu öykü ile bizlere duyurduğunuz için teşekkürler. Öykü ile o annenin acısını daha derinden hissettik.
Dönüp dolaşıp İbni Haldun'un "coğrafya kaderdir" sözüne geliyorum. Ama bu kader daha ne kadar sürecek?
Evet çok acı bir olay ve yazmam gerekirdi.Çünkü duyduğumda canım çok yandı.O annenin çığlığını duyamadık.Elimden başka bir şey gelmedi.
Sınırlarımızda yada değil, yaşananın vehametini değiştirmiyor.Herşeye dirençle karşı koyan sürekli yeni çıkış yolları bulan ,üreten güçlü duran ve başaran kadınlar da var.Onların haberlerini de okuyorum.Tıpkı deniz yıldızı hikayesindeki yıldızlar gibi işte biri daha kurtuldu diye seviniyorum.Hep böyle acı sonlar olmuyor ne mutlu ki. Birgün onlardan birini de yazarım belki .
Duyarlılığınızı paylaştığınız için ben de teşekkür ederim.
Bu revami çağdaş teknolojik çağda yazıklar olsun olsun sebep olanlara
😔 sebep olanlar ;gözü hırs ve güç isteği bürümüş yaratıklar ,insana yaşadıkları topraklarda huzur vermeyen alçaklar ,insanları sefalete yokluğa düşürenler ...kahrolsunlar dememizle keşke olsalar
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.