// BOYACI, Orhan Kemal Röportaj niteliğinde olan bu kitap, içerisinde kısa öyküler ve harika çizimler barındıran bir eser. Kitabı ilk kez bir öğrencimin elinde görmüş, "Bitirince bana getir, ben de okuyayım." demiştim. Çocukların okul kütüphanesinden böyle kitaplar bulup çıkarmaları harika. Onlar benim üçüncü gözüm gibiler. Orhan Kemal, eserlerinde hep toplumu anlatan, toplumu, toplumun sorunlarını, dertlerini tüm çıplaklığıyla gözler önüne seren ve bunları anlatırken de eleştirel açıdan bakan bir yazar. Nitekim bu kitabı da yine bu içerikte. İstanbul'un bildiğimiz o şaşaalı hâllerinden ziyade en ücra semtlerini, gecekondularını, işsizlerini, işçilerini konu alan ve okurken "O zaman neyse şimdi de öyleyiz, zaman ilerlemiş ama biz yerimizde saymışız." dedirten bir kitap. Kitabın samimi bir dili var. Kitapta yer yer kullanılan eski kalıp sözler olsa da rahatsız edici boyutta değil. Yazıldığı ve basıldığı dönemi düşününce gayet normal karşılanabilecek bir durum. Bazı hikâyelerde yöresel ağızlardan da yararlanan yazarı okurken çok zevk aldım. Bu arada bu kitap Orhan Kemal öldükten sonra, onun anısına basılmış bir kitap. Yani onun son kitabı, benim ondan okuduğum ilk kitap. Arşivlerde İstanbul'dan Çizgiler olarak adı geçen kitap, sayfa tasarımı açısından da ilgi çekici nitelikte. Sayfa kenarları çizimlerle süslendiği için yazı alanı tam sayfa boyutunda değil ve bu da okumayı daha kolay hâle getiriyor. Kitabın fikir, hazırlanış ve basım aşamalarını yine kitabın ön sözünü ve içindeki harika çizimleri yapan Ferit Öngören anlatıyor. Ferit Öngören çizgileriyle, Orhan Kemal ise kelimeleriyle süslüyor kitabı. Ben büyük bir zevkle ve ilgiyle okudum. Orhan Kemal'in araştırma-inceleme, bilgi toplama işlemlerinin beş yıl sürdüğü ve en nihayetinde kitabının basıldığını göremediği son öykülerini okumayı size de tavsiye ederim. İyi okumalar :)

BoyacıOrhan Kemal · Sinan Yayınları · 197111 okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gizem Özbek Tezcan