Merhaba dostlarım. 2022'nin ilk radikal kararını alarak buraya yorum girmeye devam etmeye karar verdim. Herkese yeniden merhaba. Ben Elif. Ve yılın ilk kitabını okudum. Krallar ve Soytarılar, HGOİ (Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik) isimli serinin ikici kitabı. Yazarın bundan önce çıkmış kitapları olmasına rağmen okumayı tercih etmemiştim ama serinin ilk kitabı çıktığında yapılan PR'dan etkilendim açıkçası. Kutulu seti ve dört şömizle sunulması kalbimi hızlandırdı. Hele şömizlerdeki çizimin biri kalbimin ortasına bir kurşun sıktı. Yaralıyım dostlarım. Konusunu yazmayacağım buraya, birçok siteden rahatlıkça bulabilirsiniz. Ben, bana ne hissettirdiğini söyleyeceğim. Açıkçası... ilk kitap beklentimi karşılamamıştı. Bir şeyler anlatıyor kitap ama hep aynı yerde döndük gibi geldi. Nova'nın bir sürü tutarsız ve asabi tavrı vardı. Evet, haklı sebepleri vardı ama birçok yerde her şeyi bildiğini sandı. Üstelik diyar onun için bir pandora kutusuydu. İlk kitabı sonuna kadar okumamın ve ikinci kitabı almamın tek sebebi ise: Daren'di. İlahi olan her şey adına! Gece Yarısı Lordu! "My lord, my love." Okuduğum en derinlikli karakterlerden biriydi. İlk kitapta gözüken dağın görünen kısmı bile değil! Kendi içinde tutarlı olması, herkesin ön yargısını umursamadan ve onun hakkında oluşan tabulara sığınarak bildiğini okuması ve bunu duygularını hayatının anlamı yaprak yapması... Harika birisi. Çıkarsız bir iş yapmadığı söylenen Gece Yarısı Lordu, diyarın kıçını(!) toplamak için ne kadar da çok taviz vermiş ne kadar çok kanatlarında ki tüyler kopartılmış... My lord, my love. Bir şeyi durdurmak veya yenmek isterseniz ondan daha iyi olmanız gerekir. Kötülüğü yenmek isterseniz daha kötü olmanız gerekir. Kötülük, mesai gerektirir. Bu da daha çok acı verir. İkinci kitap için Nova da daha tutarlıydı. Tavırları beni rahatsız etmedi. Zaman zaman yine ne istediğini bilemese de ne istemediğini bildi ki bu Nova için büyük bir gelişme. Daren ve Nova'nın içine girdikleri girdabın sonunda beni tatmin edecek bir yüzleşme gördüler. Aralarında ki iletişim eksikliğinden dolayı doğan sorun bazen bunaltıcı oldu. Bir öpüşseler sakinleşeceğiz dediğim yer de çok oldu. Ama sonunda bizi tatmin edecek ve merakta bırakacak gelişmeler oldu. Yazarın birçok şeyi üçüncü kitaba bıraktığının farkındayım: gökyüzü varisi, tanrıçalar... Ve bu güzel bir şey. Her birini bir arada anlatmak yerine neden sonuç ilişkisi sağlam temellere atmış. Tatmin ediciydi. Kitaptaki diğer karakterler için de diğer kitapları beklediğini düşünüyorum. Yüzeysel kaldıklarını ve onların gözünden okumamız gerektiğini de düşünüyorum. Özellikle Ayzer ve Sonay'ın. Arın'a gelirsek ilk kitaptan beri ısınamadığım ve ısınamayacağım biri olacak. Samimi gelmiyor. Altı doldurulmaya çalışılışmış ama bana yeterli gelmiyor belki de diğer kitaplar için onu da beklemeliyiz. Kitaplarla ve sevgiyle kalın dostlarım! (İlk kitabı kutulu alsamda çok da lazım olmadığını düşünüyorum, baştan beri Gece Yarısı Lordu'nu benimseyeceğimi biliyordum. Ve ikinci kitabın çizimlerini ilki kadar sevemedim. Nova'nın çizimine biraz daha uğraşılınabilirdi. Ona olan sevgisizliğimden dolağı en beğendiğim kapağı aldım: Ayzer ve Ariana.)

Krallar ve SoytarılarıN. G. Kabal · Martı Yayınları - Özel Yayın · 20214,887 okunma

·

263 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif