BEGONVİL RÜYASI “Ağacın dalında ne güzeldir kar, lakin yüreğine yağdıysa, işte o zaman gelmiştir ömrünün kışı…” “Bu ülkede adalet gelir, gelir ama bazen zamanında gelir ağır aksak, bazen de geç gelir. Bundan sebep topaldır derler adalete. Gelir ama geç gelir derler. Geç geldiği zaman da adalet, adalet olmaktan çıkar.” Yazarımızın eserini çıktığı gibi gözü kapalı aldım, kalemini bildiğim için hiç incelemedim bile. Ama gözlerim o kadar kapalıymış ki, eserin roman değil de öykü olduğunu görmemişim bile. Okumaya başladığımda bir, iki, üç bölüm derken nerede kesişecek hikâyeler diye düşünürken, o andan sonra anladım roman olmadığını. On iki öyküyü yüreğimle okudum. Kimi yerinde gülümsedim, kimi yerinde hüzünlendim, hatta gözyaşlarımı tutamadım. Her biri birbirinden farklı şekilde yaşanmışlıklar, kendimize dersler çıkaracağımız nitelikte… Hikâyenin birinde geçen konu, tarlada karpuzu kırıp elle yemenin tadını ben de çok iyi bilirim. Tarlada toplarken arada kırıp göbeğini elle yemenin zevki bambaşka. Köylerde ulaşım zorluğu, doğacak bebeklerin bu şartlarda güçlükle dünyaya gelmesi. Oyuncak çeşitlerinin olmaması ve bir çocuğun bilyeli arabanın hayali ile yaşaması… Şimdiki çocuklara belki kıymet bildirir bu hikâye… Tv olmayan evlerdeki çocukların, tv olanlara utana sıkıla gidip Kara şimşek ve He-Man izlemesi. (o kısmı okurken; Gülgelerin gücü adınaaaa güüüç bende artık diye bağırmak geldi) O yıllarda yokluğun ne kadar zor olduğunu ama bir o kadar da birlik ve beraberliğin olduğunu işlemiş yazarımız. Sokaklarda akşam ezanına kadar oyunlar oynanıp büyüklerden azar işitme pahasına son dakikaya kadar beklemenin tadı da muhteşemdi. Bir annenin mapushaneyi çocuğunun etkilenmemesi için farklı bir şekilde anlatma tarzı… Bisiklet hikâyesindeki Serhat’ın yaptığı davranışı ben de alkışlıyorum. Ekrem ustanın Emir Musab için yaptığı iyilikleri okurken gözlerim dolu dolu oldu. Porsuk hikâyesindeki Selim’e de çok üzüldüm. Dünyanın En Kısa Romanı hikâyesinde Garip Hasan’ın (Kırtik) yaşadıkları ve her şeye rağmen ayakta kalmayı başarmış olması yüreğime çok dokundu. Ve herkesin dışarıdan çok farklı gördüğü, farklı farklı yorumlar yapıldığı Salih dayının hikâyesi eserin sonunda beni tamamen dağıttı. İnsanlara dışarıdan ön yargılar ile baktığımız için, içine girip hikayesini bilmediğimiz kişiler için ne kadar da acımasızız…. Oysa o kişinin yüreğindeki yangınları, fırtınaları görmeyi denesek bu kadar kolay eleştirebilir miyiz? Son sayfada ben de koptum, Salih dayı ve Ethem ile sarmaş dolaş ağladım… Yazarımızın eserinin etkisinden halen çıkmış değilim. Duyguları satır satır işlemiş eserine ve benim yüreğime de fazlasıyla dokundu. Tüm okuyuculara tavsiyemdir. Kendisini tebrik ediyorum ve bol bol okuyucular diliyorum kendisine. #ilhamiakan #begonvilrüyası #okudumbitti #yorum

Begonvil Rüyasıİlhami Akan · Çınaraltı Yayınları · 202118 okunma

·

74 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nursemin Doğan