Gönderi
Merhaba!
Bu sıralar bitirdiğim kitapların damağımda bıraktığı tat o kadar müthiş ki mutluluktan ölebilirmişim.
Lukov'dan sevgiler, öyle güzel işlenmiş bir kitap ki... İlk önce demek isterim ki, herkesin nefretten doğan aşk konulu kitap öneri listesinin ilk sıralarında yer alan bir kitap. Tamam, kitapta bu konu işleniyor. Ancak kitap, azmi, başarmak uğruna vazgeçilenleri, hayaline giden yolda yapabileceğin en fazlaları, vazgeçmemenin ne demek olduğunu, vazgeçmenin ne demek olduğunu bizim önümüze seriyor. Demek istediğim, öyle sıradan bir enemies to lovers değil. Her noktası düşünülmüş ve anlamlı bir kitap olur kendisi.
Bunları yazdığıma göre geçeyim esas konuya. Vanya ve Jas, çığlık atmadan okumak imkansız bir ikili. Köfte, meetball, kelimesine bir insan çığlık atar mı?
Attım arkadaşlar...
Kitabın bir yerinde İvan, 'İşte benim köftem!" diyor ki çığlık atmamam imkansızdı...
Bunun dışında İvan ve Jasmin'in sataşmaları çok güzeldi. Yalnız dudaklarını kıpırdatarak birbirlerine laf sokmaları, sataşmalarına rağmen yakaladıkları arkadaşlıkları çok ama çok güzeldi. Birbirlerine aşık oluşları çok güzel kademelerle işlenmişti ve bu yol onların arkadaşlıklarından geçti, benim kalbimin bir köşesine oturdu. Spoilere girmesin diye kısaca diyeceğim bir bileklik sahnesi geçiyor kitabın sonlarına doğru ve ben o bilekliğin anlamına, İvan'ın düşüncesine ve o bilekliğin pembe oluşuna ağlamak istiyorum arkadaşlar!
Yazarın tanıştığım ilk kitabıydı ve indirimini yakalarsam Sevgili, Aron'u da alırım. Belki de ingilizcesini okurum bilmiyorum, ama mutlaka okurum. Siz de okuyun. Lukov'dan değil ama yine de bolca sevgiler ^^
·
143 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.