Kendinizi tamamen kitaba verdiğinizde bir saat gibi kısa bir sürede bitebilecek ama bittiğinde de damağınızda güzel bir tat bırakacak yalın bir hikaye. Kanser olduğunu, yaşayacak çok fazla ömrünün olmadığını öğrenen anlatıcımız otuz dört yaşında isimsiz bir beyefendi. Hikaye çok dramatik başlıyor. Uzun süredir hasta olduğunu bilerek ve tedavi olmaya çalışan hastamız sonunda ailesine durumundan bahsetmek istiyor ve eski mahallesine, anılarına, geride bıraktıklarına dönüyor. Bölümler arasında yazılmış güzel şiirleri okuduğunuzda neden her şiirin “Ben seni arıyorum.”‘la bittiğini son bir kaç sayfada iyice pekiştirebiliyorsunuz. Adı gibi Hayal Meyal gibi başlayıp giden kitap. Umut dolu kitaplara...
