İnsan Bir Eksik Sözdür - Ş. ERBAŞ (İnsan konuşur, inanırsın!)
Şiir okumayı sever misiniz?
Ya sevmiyorsanız sevmek ister misiniz?
Şunu çok duyuyorum yakın çevremden: Şiir kitaplarını anlamıyorum, okurken duygu hissetmiyorum... Peki bunu hangi şairleri okuyarak denediniz? Şunu söylemek isterim ki Şükrü Erbaş'ın şiirlerini okurken duygu dünyasına kapılmamak oldukça zor. Özel bir çaba gerektirmeden alıp götürüyor sizi verdiği duygunun dünyalarına.
Bu kitabın benim için özel bir yeri var. İyi ki böyle bir platformda varım dedim bir kez daha. PDF olarak okuyordum şairin kitaplarını. Bir gün yine bu siteden hiç tanımadığım biri mesaj gönderdi: Şükrü Erbaş Ankara'ya gelecek. Size imzalı bir kitabını göndermek isterim, diye. Normalde hediye kabul etmesem de "Şükrü Erbaş" ve "imzalı" kelimelerinin bir araya gelmesiyle hayır diyemedim. Bunu okuduğuna eminim. Kendisine buradan da teşekkür etmek istiyorum.
Daha önce Şükrü Erbaş okuyanlar bilir, ölüm, yalnızlık, sevgi konularını üst düzey bir anlatımla verir okura. Okurken iliklerinize kadar sarsıldığınızı hissedersiniz:
"Annem benim
Neden yorgunluktan ve merhametten başka
Fotoğrafın yok evimizde." (s. 54)
Sadece şiirler yok, denemeler de eşlik ediyor duygu yüklü şiirlere. Okusanız bir çırpıda okursunuz ama öyle bir satır geliyor ki ister istemez duraklıyor, bir süre elinizden bırakıyorsunuz eseri.
"Dünya ağır. İnsan korkunç. İnanacak gücüm kalmadı. Her şeye bulantıyla bakıyorum." (s. 47)
Her dize, her satır altı çizilecek nitelikte. Okurken sevdiğim birkaçını sizle paylaştım. Ama paylaşamadığım o kadar duygu kaldı ki geride. Yer yer başka yazar ve şairlerden alıntılara da yer verilerek derin, sıkmayan bir eser meydana getirilmiş.
"Yaşarken anlaşılmaya mecburum." diyor Oğuz Atay. Neden tüm değerli insanların kıymetini ölünce bilmeye başlıyoruz? Yaşayan bir şair, yaşamaya, şaheserler meydana getirmeye devam ediyor. Yaşarken okuyalım. Kim bilir, belki de bir gün yazdıkları üzerine sohbet etme imkanı buluruz.
"Ne olurdu
Ölüler yılda bir gün
Evlerine gelseydi?" (s. 16)
O kadar yakışıyor ki şiir kitaplarına dizelerle dolu incelemeler. Öyleyse bu dizelerle veda edelim esere. Okunması, okutulması, anlaşılması dileğiyle...
