A'dan Z'ye Yaşar Kemal
Yaşar Kemalli hiç okumadıysanız kitaplarından önce bunu okuyup hayatı hakkında olsun bir çok bilgiye sahip olabilirsiniz.
Kitap 
Yaşar Kemal'in Eseri 
Ağıtlar hakkında şunu diyor;
Ağıtlar, Yaşar Kemal' in ilk göz ağrısı... İlk kitabı da ağıtlar
üzerine (Ağıtlar, Adana Halkevi Yayını, 1943)... “ Yaşar Kemal” olmadan önce, Kemal Sadık Göğceli iken başladı ağıt derlemelerine.
Kitap da bu imzayla çıktı. Kendisi, şöyle anlatıyor:
“Ağıtları 1939-1942 yılları arasında derlemeye başladım.
Doğduğum köy olan Hemite köyünde (şimdiki adı Gökçedam) ölülere ağıt yakılırdı. Bu gelenek çocukluğumdan bu yana sürüp geliyordu. Bir de Torosların ardından Çukurova’ya Avşarlar iniyorlar, yazın pamukta, çeltikte, orakçılıkta çalışıyorlar, kışın da
kök söküyor, çift sürüyorlar, ark kazıyorlardı geleneği olduğu gibi sürüyordu. Onların ağıtlarını da bizim ovanın
kızları, âşıkları öğreniyorlardı.( Syf;5)
Yaşar Kemal'in çocuk sevgisi hakkında ise;
“ Benim romanlarıma, hikâyelerime bakarsan, ağırlığı olan iki insan tipi var. Biri çocuklar, biri yaşlılar.( Syf;7)
Bir gün dünyamız gerçek bir barışa, insanca bir yaşama kavuşacaksa çocuklara davranışımızın değişmesi gerekiyor. Bu, dünyanın hiçbir yanında sanırsam yapılmıyor. Dünyadaki eğitim düzeni de berbat bir düzen. Dünyayı öğretecekleri, insanı öğretecekleri yerde dünyayı ve insanı ezberletiyorlar. Nasıl olmalı? Elbet eğitimciler uğraşıyorlar bunun üstünde. . Bir Pestalozzi çıkıyor, bir gün insanoğlu gerçekten iyi bir dünya kurarsa tek gideceği yer, ezberci ya da görerek eğitim değil, yaşayarak eğitimdir. (syf;8)
Yaşar Kemal'in çocukluğu hakkında ise;
Çocukluğunun krallığında neler yoktu ki... Çiğdemler, babasını öldüreni öldürtmek için uğraşlar, bir al tayı ovalarca koşturmalar, keklikler, kartallar, kartal yuvalarına tırmanma, böğürtlen toplama, Ceyhan ırmağında yüzmeler, boyunu aşan ekinler arasında
tavşan yavrusu aramalar, Anavarza kalesinin yıkıntıları arasında renkli seramik parçaları toplama, akarsuya düşen yıldızlar, suyla
akıp giden bulutlar, bir gün ulu denizi görebilmek düşü... Anlatılamayacak kadar zengindi o krallık. Doğada her yaratık, her renk, koku onu sevinçten delirtiyor, kendinden geçirtiyordu. Durmadan türküler söylüyordu. Köyde adını Deli Kemal koymuşlardı.(Syf;9)
Yaşar Kemal'in doğa hakkında düşüncesini kitap;
Gençliğim de doğada birbirine benzer iki öğe arıyor, bir türlü bulamıyordum. Meğer o altıgen kar tanecikleri bile birbirlerine hiç benzemiyorlarmış. Doğa çok çok zengin. Yazarlar da doğaya yardım etmeli, doğayla birlikte insanları zenginleştirmeli.” (Syf;19)
Yaşar Kemal'in roman hakkında düşüncesi;
“ Her çağ kendi romanını, kendi anlatım biçimini getirir. Anlatım biçimleri de, roman kurguları da, roman biçimleri de gökten inmez. Anlatımlar da sıkı sıkıya içinde geliştiği topluma bağlıdır. Söz eylemdir. Harekettir, büyüdür. Evrenimizi yaratan da sözdür. Ben sözle yeni bir dünya değil, yeni bir roman dünyası kurmaya çalıştım. İnsanlaryüzyıllardan bu yana nasıl kendilerine düş ve mit dünyaları kurmuşlarsa, roman da insanlığın kurduğu mit dünyasının içindedir. Bu dünya, benim kurmaya çalıştığım dünya, kendimce bir dünyadır. Yaşadığımız dünya ile ilişkisi, dünya ile birlikte yaşamın gerçeğini, düşlerin ve mitlerin gerçeğini aramak değil midir? Roman bu aramanın bir başka yoludur.
Okuyun okumak isteyen dm'den ulaşırsa kitabı atarım.
Keyifli okumalar.
·
769 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.