Bu kitaba iki ayrı yorum yapmak gerek. 1. TEKNİK AÇIDAN Teknik açıdan baktığım zaman çok çok değerli bir eser okudum - Postmodern romanın yerli versiyonlarının kesinlikle en iyileri arasında yer alması gereken bir kitaptı - Başından sonuna kadar akıcı bir dille yazılmış. Arkası yarın tekniği o kadar iyi uygulanmışki. Hemen her sayfadan sonra acaba ne olacak diye öteki sayfaya hemen geçiş arzusu uyandırdı. Kitabı iki günde bitirmem bu durumu fazlasıyla destekliyor benim açımdan. (hele ki benim iki günde bitirmem) - İç içe geçmiş anlatım tarzıyla okurken veya okumadığım saatlerde aklım hep kitaptaydı. Bu sayede hikayeye hakim kalabildim, dağılmadan okudum. - Noktalama işareti kullanılmadan geçen beş on sayfalık kısımlar vardı. Buraları hiç zorlanmadan geçebildim. Farklı bir deneyim oldu ve buralarda zorlanmamam bile yazarın ne kadar güçlü bir kaleme sahip olduğunu kanıtlar nitelikteydi. - Hasılı özet olarak yazarını dili, kalemi, kullandığı teknik neredeyse kusursuzdu... 2. İÇERİK BAKIMINDAN Gelelim içerik kısmına. Eseri içerik açısından ele aldığım zaman tam bir hüsran yaşadım. - Öncelikle müstehcen dile değinmek isterim. Batı eserlerinin bir çoğunda cinselliğe yer verilir. Mehmed Uzun okuyanlar bilir. Kürt edebiyatında da cinsellik sıkça işlenir. Ama bu kitaptaki cinsellik değildi bence adeta pornografi boyutundaydı. Bu konu okurken beni fazlasıyla rahatsız etti. Kesinlikle edebiyat ödetesi bir abartı vardı bu konuda. ~Bir Koplo Teorim Var. Ana temada din işlenmiş ve ben de biraz oraya odaklandım. - İslama karşı bilinçli bir cephe alış sezdim Gerekçelerim şunlar. *Kaşığı sol elle tutmak. İslamsa sağ sünnettir (küçük bir detay) * Bizim dinin kitabının tuvaltte okunmasına izin veriyorum diyerek, yine helada Kur-an'ın okunmayacağı detayı ile dalga geçiyor *Ters ilişkide bulunma var. İslamda kesinlikle yasak *Yasaklı günde kadına yaklaşma var. İslamda kesin bir dille yasaklanmış. *Kürtaj var. İslamı geçtim hemen her dinde de cinayet sayılıyor. * İslam alemi ve Türk milleti için, kutsiyeti ve saygınlığının yeri her kesin malumu olan Osman ismimin kullanıldığı yer bana göre en hafif tabirle küstahça. Bütün bunları "bakın İslam ne güzel bir dindir. İslam dışında yeni bir dinde neler yaşanabilir" mesajı vermek amacıyla yazılmış da diyebilirdik. Ama bu tezi de "kuranı da Muhammed yazdı" sözüyle çürütüyor yazar. Bu söz apaçık kuranı kerimi uydurma ve hurafeyle itham etmektir. Ayrıca yazarın 19 isimli eserinde Kur-an'ı yazınsal bir metin olarak gördüğü ve Kur-an'a yazınsal göndermelerde bulunduğu da bu fikre itti beni. - Yine hayatta en hakiki mürşit ilimdir sözünü kirletmesi. - Gençliğe hitabedeki gaflet ve dalalet sözlerini tiye alması - Bir genç bireyin babasının yanında gayrı meşru ilişkisini serbestçe yaşaması. Gibi Gibi Gibi... Din, örf adet, gelenekler, önemli şahsiyetler, kutsal değerler, bu ülkenin kurucusu gibi hemen herşeye karşı saygısızca bir tavır vardı kitapta. Evet edebiyatı sınırlamamak gerek. Evet değişime yeniliklere açık olmak gerek Ama bence yazar bu kitabında saldırmadık bilşey bırakmamış. Özetleyecek olursak. İkinci kısımda yazdıklarımdan dolayı yazarın ismine kesinlikle çizgi çekip bir daha okumamlar arasına not etmeyi düşünüyordum. Ama ilk kısımdaki değerli konulara, yazarın yeteğine ve emeğine binaen ve kitabı yazdığı dönemdeki yaşını da göz önüne alarak, daha olgun yaşlarda yazdığı son kitabını okumayı düşünüyorum. Kitabı önerirmiyim? Herkese önermem...

7Cem Akaş · Can Yayınları · 2020574 okunma

·

164 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nurullah Kara