“ Soyları kocalarının adında eriyen/ göçmen kadınlar gibi hüzünlü ve sesim titreyerek/ Sahi neden tek başına yürürken biz/ hafifçe çatıp kaşlarımızı/ yere bakarız ki…” demiş Zerrin Taşpınar. Ne kadar da haklı. Ülkemizde toplumun kadına biçtiği bin yıllık giysisidir; ev işleri, çocuklar, eş, bastırılmış sevgiler duygular…