Muazzam bir kurgu fırtınası, poyraza yakalanmış kiraz yaprağı gibi savruldum okurken. Okuduğum diğer kitaplarına göre daha az bölümden oluşması bütünlük açısından beni daha çok memnun etti. Bütünlük kapsamında bir devam kitabı bile sayılabilir. Çünkü karakterlerin bazıları diğer kitaplardan tanıdık. Bu okur olarak benim sevdiğim bir durum. Kurguyu gerçeğe yaklaştıran bu ayrıntı roman karakterlerinin, roman dünyasının içinde yaşamaya devam ettiklerini hissettiriyor bana. Murat Menteş romanları çay gibi, yeri doldurulamaz ama çok faydalı olduğu da söylenemez ancak çay içerken çayın faydasından çok o anın bize kattıklarına bakarız. Hayat her zaman anlamlı değildir. Her yapılanda gereklilik, her okunanda anlam olmayabilir, hayatımız ve edimlerimiz seyirciye mesaj vermek isteyen bir film değildir. Son olarak metinde reklam ve tüketime yönelik güzel bir eleştiri mevcut, bu gerekli miydi ? Günümüzde kapitalizmi açık veya gizli bir biçimde yermeyen metinler sanırım eksik sayılıyor. Belki biraz önce belirttiğim, her yapılana bir gereklilik her yazılana açık bir anlam bahşetme gereği bunu zorunlu kılmıştır. ( Devamı spoiler - ön bilgi- içerebilir.) Burada beni etkileyen durum, karakterin 19 Mayıs töreninde yaptığı konuşmayı okurken markaların adını sıkça kullanması o an biraz garipsememe neden olsa da bunu mizaha yorup bir terslik olduğunu düşünmememdi. Sonra konuşmanın o içerikle dolu olması bir sebebe bağlanınca ortaya çıkan sonuç "Körlük" romanında geçen: " Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük, Gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler." cümleleri hatırlattı bana. Normallerimiz o kadar anormalleşti ki ancak bir ironiyle durumu kavrayabiliyor fark etmeden istemediğimiz şeylerin müdafisi oluyoruz.