Mutlu günler dostlar. İyi ki okudum dediğim harika bir kitabın yorumu ile karşınızdayım. Kitabımız Nazi Almanya'sı olarak adlandırdığımız dönemde geçiyor. Binlerce, hatta tarihi kayıtlara göre sayısı milyonları bulan Yahudi"nin sırf dini inanışları yüzünden katledildiği bir dönem düşünün. Sokak ortasına toplanıp kurşuna dizilenler, eğer biraz şanslıysa toplama kampına götürülüp -ki buna ne kadar şans denirse- son nefesini verinceye kadar işkence görenler. Neresinden bakarsanız bakın insanlığın asla unutmayacağı acı dolu bir kıyım dönemi... Kitabımız baş karakteri Ezra, bu dönemin Almanya'sında anne ve babasıyla o günlere kadar mutlu bir hayat sürmüş yahudi kızımız. Kitabımıza adını vermiş olan kristal gecede saldırıların ortasında kalıyorlar ve ailesinden koparılarak toplama kampına götürülüyor. Sonra da onlardan en ufak bir haber alamıyor. Kampta yaşadıkları da gördükleri de öyle içler acısıydı ki bir an önce kurtulmasını yürekten istedim. yazarımız burada aşırıya kaçmadan en etkili şekilde anlatmış durumu. Aylar sonra kızımız direniş örgütü tarafından kurtarılıyor. Lakin kendisinden öyle bir şey isteniyor ki ben olsam kurtarılmamayı tercih ederdim neredeyse. Bizim Ezra oluyor Sarah. Büründüğü Alman vatandaşı kimliği ile kendilerine bu acıları yaşatan, binlerce din kardeşini katleden, ailesinden koparan Alman ordusunun Nazi Albayı Julian Müller'ın evine hizmetçi oluyor. Bir yandan gerçek kimliğinin açığa çıkma korkusu, diğer yandan görevinin ağırlığı derken kızımız diken üstünde ve zorlu mu zorlu günler geçiriyor. Onunla birlikte aynı görevle eve giren arkadaşı da durumun zorluğunun üstüne tuz biber ilavesi resmen. Ailesini bulma isteği, yaşananların intikamını alma arzusu derken kızımız uğradığı duygusal harbe bir de öyle bir duygu ekleniyor ki... Düşüncesi bile her açıdan dehşet verici. Başta büyük ihtimalle o da diğerleri gibi pisliğin teki dediğim Julian öyle biri çıktı ki sanki yaşadıkları yeterince zordeğilmiş gibi Ezra'nın imtihanıydı. Tabi benim de."Sen Nazi albayısın kendine gel ve olman gerektiği gibi gaddar, iğrenç bir adam ol da seni sevmeyeyim" diye her ne kadar Ezra ile aynı anda isyan etsem de bir Müller'e gönlümü kaptırdım arkadaşlar. Pardon, kaptırdık. Kitaba başlamadan önce gözüm korkmadı desem yalan olur. Tarihi alt yapıya sahip olması "sıkılır mıyım okurken" diye beni tedirgin etti. Lakin okuyan arkadaşlarımın hiç de sanıldığı gibi olmadığını şiddetle savunup her bakımdan övmesi sonucu önyargıların yersin olduğunu fark edip hemen başladım. Sonuç muhteşemdi. Bir kere konu gerçekleşmiş bir olayın üzerine oturtulduğu için başta sizi her bakımdan etkiliyor, içerisine alıyor. Hatta o dönemde böyle bir durum yaşanmış mıdır acaba diye sohbet ettiğimiz arkadaşlarım oldu. Yazarın dili abartıdan, fazla kelime israfından uzak ve öyle naifti ki... Her karakterin içinde bulunduğu ruh halini onun dilinden okumasanız bile hissedebiliyorsunuz. Karakter ağzından okuduğum kitaplarda hep bir eksiklik hissederim. Karşı tarafın duygularının bana geçmediğini düşünürdüm ama bu kitapta o duyguya hiç kapılmadım. Hatta yakışıklı albayın kişiliğine, duruşuna, her detayına hayran kaldım. Bir de onun dilinden okusaydım sanırım ölürdüm. Yazarı çoğu aşk kitabının klasik kalıplarına çıktığı, zor olanı denediği, özgün olmayı seçtiği için tebrik ediyorum. Ama o final için bir o kadar kınıyorum. Bir süre yutkunamadığım, kabullenmek istemediğim ve devamında olacakları deli dehşet merak ettiğim bir sonla bitti. Bir yandan gerçek tarihin izlerini taşıyan diğer yandan karakterlerin içinde imkansız aşkın filizlenişini bazen korkarak ama olsun diye de dileyerek okuduğum harika bir kitaptı. Duygulandım, tebessüm ettim, umut ettim, öyle şeyler oldu ki şaşırdım, hayretler içinde kaldım, kızdım ve en sonunda çok korktum ve heyecanlandım. Bana bütün bu güzel duyguları yaşatan Kristal Gece' yi herkese gönül rahatlığı ve kesinlikle tavsiye ederim.

Darağacı - Kristal GeceN.N. Okuyucu · Otantik Kitap · 2021116 okunma

·

123 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.