bu son yıllarda kendimi
bir kaya kütlesi gibi yonttum, yonttum . . . başlangıçta, yüzünü elleriyle örtüp dizlerinin üstüne kapanaraktan,
sessiz sessiz ağlayan, yakaran
bir aziz çıkacağa benziyordu
bu kayanın bağrından.
ama sona yaklaştıkça,
içerde, karanlığını - matematiksel mantık şaşmazlığıyla yönetilen -
bir yeraltı krallığına dönüştürmek isteyen
hayalci bir solucanın yuvalandığı ortaya çıktı;