Okumaktan keyif aldığım ve okurken kahkaha attığım tek kitap. Bir diyarbakırlı olarak güzel şehrimin bir zamanlar nasıl olduğunu Gavur Mahallesinde yaşamış bir Ermeninin kaleminden okumak bana büyük bir keyif verdi. İlk defa bir kitapta kendi hayatıma dair bu kadar çok iz buldum ve yazarı ile bütünleştim. Yazarımız doğup büyüdüğü Diyarbakır şehrini anadilini öğrenmek ve babasının deyimiyle de "böyıg adam" olmak için terk eder ve İstanbula Ermenice öğrenmeye gider. Kitap, yazarın Diyarbakır ve İstanbul'daki yaşamının anılarından oluşmaktadır. Bu anılar farklı dünyaların kapılarını aralamakla kalmıyor evlerinden, yurtlarından edilmiş bir toplumun da var olma çabasını gözler önüne seriyor.
