Jöntürk romanında, Batı’nın kültürünün gazete, dergi ve kitaplarla hızla aramıza girmesi sonucunda oluşan üç farklı aile yapısından bahsedilmiştir. Dilşinaz ve Ahdiye alaturka aileyi temsil ediyor. Ahdiye babasının vasiyeti üzerine okuma şansı edinmiş olmasından kaynaklı tam alaturka diyemeyiz. Yeni eserleri de okuyan, körü körüne bağlı olmayan, uyumlu bir kızdır. Fakat Dilşinaz Hanım hiçbir şekilde yeniliklere açık olmayan, Batı’nın her şeyine karşı çıkan, eski törelerine göre yaşayan bir kadındır. Yeniliklere açık değildir. Kaşif Efendi ve Nurullah ise Batı’nın yeniliklerini almışlardır fakat kendi törelerini de unutmamışlardır. Alaturka ve alafrangayı kendi içlerinde harmanlamış, ortaya en makul görülebilecek düşünceyi yaşamışlardır. Ceylan ve ailesi ise tamamen alafranga bir hayat yaşayan, alaturka hayat yaşayanları hor gören bir ailedir. Batı uygarlığını benimseyen bu aile romanın sonlarında bunun acısını yaşarlar. Romana adını veren Jöntürkler, romanı siyasi bir roman yapmaya yetmemiştir. Romanda serbest evlilik düşüncesine inanmasına rağmen aşırı kıskanç bir kadının sevdiği adama kavuşabilmek için yaptıkları vardır. Yaptıkları netice vermeyince intikamını ve sonunda cinnet geçirerek kendisini öldürmesini görmekteyiz. Bu yüzden siyasal-aşk romanı denilebilir. Eser 2. Abdülhamit Dönemi’ni okuyuculara göstermektedir. Alaturkaya körü körü bağlanmak, Türk töresindeki yanlışlıkları görmemize engel olmaktadır. Yazar yer yer araya girerek, kendi fikirlerini okuyucu ile buluşturmaktadır. Böylelikle hikayeye okumaktan ziyade emekliliğe ayrılmış gönüllü bir öğretmenden dinliyormuş gibi bir izlenim verir. Bu araya girişler dikkat eksikliği bulunan okuyucuların dikkatini dağıtabilir. Bu yüzden bölüm sonlarında ya da altbilgi olarak verilebilirdi.

JöntürkAhmet Mithat Efendi · Halk Kitabevi · 2016339 okunma

·

183 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

esra