𝐃𝐞𝐝𝐢𝐥𝐞𝐫 𝐤𝐢, 𝐢𝐧𝐬𝐚𝐧𝐚 𝐢𝐫𝐚𝐝𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐢𝐥𝐝𝐢 𝐚𝐦𝐚 𝐠ü𝐧𝐚𝐡 𝐢ş𝐥𝐞𝐦𝐞𝐧𝐢𝐧 𝐜𝐚𝐳𝐢𝐛𝐞𝐬𝐢𝐧𝐞 𝐤𝐚𝐩ı𝐥𝐝ı.
𝐃𝐞𝐝𝐢𝐥𝐞𝐫 𝐤𝐢, 𝐝𝐨ğ𝐚𝐲𝐚 𝐲𝐚𝐫𝐚𝐝ı𝐥ış 𝐛𝐚𝐡ş𝐞𝐝𝐢𝐥𝐝𝐢 𝐚𝐦𝐚 𝐲ı𝐤ı𝐦 𝐢𝐥𝐤 𝐨𝐧𝐥𝐚𝐫ı 𝐛𝐮𝐥𝐝𝐮.
𝐃𝐞𝐝𝐢𝐥𝐞𝐫 𝐤𝐢, 𝐡𝐚𝐲𝐯𝐚𝐧𝐥𝐚𝐫 𝐞𝐧 𝐬𝐚𝐟ı𝐲𝐝ı 𝐚𝐦𝐚 𝐡𝐚𝐲𝐚𝐭𝐭𝐚 𝐤𝐚𝐥𝐦𝐚𝐤 𝐢ç𝐢𝐧 𝐛𝐢𝐫𝐛𝐢𝐫𝐢𝐧𝐢 𝐚𝐯𝐥𝐚𝐝ı
İnsanlar var olur, varlığını devam ettirir ve varlığına kendi elleriyle son verir. Tek mirasları, doğaya bıraktığı izlerle birlikte birbirleri üzerinde bırakmış olduğu etkilerdir. Bu hikaye, insanlığın doğaya etkileri. Bu hikaye, insanlığın birbirlerine etkileri. Ve bu hikaye, insanların kendilerine yaptıkları. Var olmak, bazen sadece bir yıkıntıya sebebiyet verir. Memnuniyetsizlik, atalarımızdan gelen kut anlayışı, hırs ve kibir... Bunlar insanların gözünü kör eder ve kendi sonlarını kendi elleriyle hazırlarlar.
Dört büyük krallık ve dört güçlü lordun hayatlarına yakından tanık olmaya hazır mısınız? Yıllar önce dört krallığın hüküm sürdüğü bu diyarda çıkan ''Büyük Yıkım'' Su Krallığı'nın sonunu getirmişti. Hayat sudan ibaretken insanlığa sadece sihirle oluşturulabilen kısıtlı miktarda su vaat edilmişti. Krallıklar arasında çıkan bu savaş her bir krallığı derinden yaralayıp Elemental'in gücünü zayıflatmış ve yönetimin Toprak Krallığı'na geçmesine sebep olmuştur.
Krallıklara gücünü veren varisler ise Büyük Yıkım'dan sonra yıllarca ortadan kaybolmuş, kendi köklerinden habersiz, her şeyin bir efsane olduğunu varsayarak yaşamlarına devam etmişlerdir. Sizce de onları uyandırmanın ve yüzyıllardır süren bu durgunluğa bir son vermenin zamanı gelmedi mi?
<<Krallıklar>>
> Koç, Aslan, Yay. Sen Ateş'sin, yok edensin.
> İkizler, Terazi, Kova. Sen Hava'sın, nefes verensin.
> Oğlak, Boğa, Başak. Sen Toprak'sın, yaşam verensin.
>> Yengeç, Akrep, Balık. Su seninle oynar, su seni hapseder, su delirtir ve deliler toplumda barınamaz. Su taşar.
<<Lordlar>>
Ateş Lordu Daren: Yıllar önce çıkan büyük yıkımdan sonra annesinden kalan Krallığı'nı babası Toprak Lordu esir almış ve Ateş Krallığı halkı esir düşmüştür. Tam bir karanlık lord olan Daren, çekiciliği ve gücüyle okurları kendine hayran bırakmakla kalmayıp davranışları ve karakteriyle okuyucuyu şaşkınlığa uğratıyor.
Hava Lordu Sina: Büyük Yıkım'dan sonra dostu Su Lordu Arın'ı kaybetmiş ve iyice güçsüz düşüp Toprak Krallığı'nın gölgesinde krallığını yaşama döndürme mücadelesindedir.
Toprak Lordu Amon: Her hikayede bir kötü adam olmak zorundadır. Bu hikayede aslında herkes birbirinden kötüyken en göze batan Toprak Kralı Amon olmuştur. Büyük Yıkım'ın bir nevi başlamasına sebebiyet olan Amon, bu savaştan galip gelmiş ve krallığıyla diyarı yöneten konumuna gelmiştir.
Su Lordu Arın: Bu diyarın deli lordu, bu diyarın bir nevi Tanrısı Arın, krallığını kurtarmak uğruna kendi sonunu getirmiş ve Büyük Yıkım'dan sonra güçsüz düşüp Krallığıyla birlikte yok olmanın eşiğine düşmüştür.
-Benim Görüşüm-
Günlerdir bu anı bekliyor gibiyim, çok heyecanlıyım. Uzun bir süredir inceleme yazmıyorken bunu yazıyor olmamın heyecanı başka, bu kitap için inceleme yazmamın heyecanı bambaşka bir şey gerçekten. Bazı kitaplar insanlar için rüya gibidir, o kitabı okurken o diyardan biri olmak istersiniz. Bazen dünyaya bakmayı unutup, yaşadığınız anı o kitabın bir cümlesinde ararsınız. Belki derin izler bırakamaz bu kitap ama size bambaşka bir dünya içinde hayatı öğretir.
Yazar, oluşturmuş olduğu bu fantastik evren içerisinde insanlık sorunlarına yer vererek okuyucuyu tıpkı gerçekmiş gibi bir maceraya sürüklüyor resmen. Bazen çevrenizde çok övülen ve abartılan şeyleri okuyup izlemek istemezsiniz. Ben bu kitap için de başta aynı şeyi yaşadım. İlk zamanlarda çevresindekilerin heyecanına kapılıp heyecanlanıyor insan, hemen alıp okumak istiyorsunuz ama sonra birden bu isteğinizi kaybediyorsunuz. Ya da bu kadar çok sevilirken ya ben sevmezsem diye korkuya kapılıyorsunuz. Evet bunu, çoğumuz yaşıyoruz ama unutmayın ki hayat her şeyiyle bir risktir. Bazen çok tereddütün hiçbir manası olmaz, sadece akıntıya kapılıp gitmeniz gerekir. Her şeyi zamanında tadını çıkarmak gerekir. Yaşamın ne zaman son bulacağını bilmiyorken neden anın tadını çıkarmayalım ki?
Bu kitapta yazar, yazım diliyle ve hayal gücüyle beni kendine yine hayran bıraktı. Bir Türk yazar fantastik kitap yazabilir mi ön yargısından kurtulun ve bir şans verin lütfen. Her yazarın yazım dili farklıdır ve NG Kabal'ın da kendine özgü bir yazım dili var, hem övülecek hem de eleştirilecek bir türden tabi ki. Daha önceden Gecenin Hikayesi serisinde çok fazla iç konuşma vardı ve ana karakterin düşünceleri içinde boğuluyorduk ama bu kitabında bunu biraz daha azaltmış, daha çok edebi şekilde yazmaya çalışmış. Tabi ki betimlemeleri her zamanki gibi bol bol ama okurken bir cümleye bile hayran kalabiliyorsunuz. Beğenmeyen de olabilir tabi ki; zevkler ve renkler tartışılmaz.
Kitabın giriş yazısına bayıldım -abartmıyorum- hayatımdaki en beğendiğim giriş yazısıydı. Çoğu yazar girişlere pek uğraşmaz, önemli olan ortalarda olayın başlangıcı ve kitabın sonudur ama bu kitap her şeyiyle mükemmeldi. Tabi ana karakterin bazı salakça davranışlarını saymıyorum, çünkü onun da haklı yanı vardı. Birdenbire hiç bilmediği bir diyarda varisliğe alışması kolay değildi.
Kitap öyle çok da aşk içermiyordu açıkçası, saçma sapan ergen wattpad kitapları gibi asla değerlendirilemez. Ön yargınızı o konuda kesinlikle kırmalısınız. Bu hikayede önemli olan diyar ve ana karakterin (Su Varisi Nova) gücü. Yani ergence konulara değinmesini bırakın insanlık sorunlarına yer veriyordu resmen. O kadar çok beğendiğim alıntılar var ki, bu konu hakkında olanları bırakayım aşağıya.
''Hor kullandık, kıymet bilmedik, hayvanları katlettik, ağaçları kestik, buzulları erittik. Sadece yapabildiğimiz için.'' sf.7
''Çoğumuz hayata sandığımızdan daha iyi talihlerle doğarız. Bir ismimiz, soyumuz, ailemiz ve kimliğimizle yeni yaşamımıza gözlerimizi açarız. Yitirene kadar nelere sahip olduğumuzu, yaşamın bize doğar doğmaz sunduğu lütufların farkına varmayız'' sf.7
''Biz insanlarız, kendimizi her şeyden üstün sananlar. Yaşam zincirinin en tepedeki halkasıyız. Topraktan geldiğimize inanır ama varlığımızda yıldızların parçalarını taşırız. Biz insanlarız ama yalnız değiliz. Üstün değiliz, güçlü olan değiliz.'' sf.8
"Birbirinizden uzaklaşıyorsunuz, sevgiyi, yardımlaşmayı, ihtiyaç duymayı unutuyorsunuz, herkes sadece kendini düşünen mutsuz insanlar haline geliyor, uyuşturucu ya da haplarda deva arıyorsunuz. Kendi kendinizi yok ediyorsunuz, doğayı mahvedip hayvanlara işkence ediyorsunuz, çocukları koruyamıyorsunuz, kadınları hor görüyorsunuz. Taçtan ve tahttan mı bahsedeceksin? Hepiniz dört duvar içinde o aygıtların, telefonlarınızın içinde kendinizi kanıtlayıp durma çabasında değil misiniz? Herkesten nefret edip aynı zamanda herkes tarafından sevilmek ve yüceltilmek istemiyor musunuz?" sf.104
Nova gerçekten çok iyi bir ana karakterdi. Başına gelenler karşısındaki çoğu davranışı normal karşılanabilecek boyuttaydı açıkçası. Ve kendine yapılanlar karşısında o kadar güçlüydü ki... İnsanlar içinde yaşadıkları beni derinden etkiledi. Yıllardır ailesi olarak bildiği insanlardan bir anda tamamen kopması ve geldiği yerde nefret edilen olması... O insanlara güvenmeyi seçti ama ihanete uğradı çünkü hayat budur. Herkes kendi çıkarını düşünür. Kitabın sonlarında şaşkına uğradım, ikinci kitabı hâlâ okumamış olmanın ızdırabını çekiyorum resmen. Devamını çok merak ediyorum, umarım gidişat iyi olur yoksa bu gerçekten de çıldırmalık.
''Tehlikenin nereden geleceğini bilemezsin ama kötü olan her yerden gelebilecek olma ihtimalidir. '' sf.258
''𝐁𝐞𝐧 𝐛𝐮 𝐝𝐢𝐲𝐚𝐫𝐝𝐚 𝐀𝐫ı𝐧 𝐠𝐢𝐛𝐢 𝐤𝐨𝐫𝐤𝐮𝐥𝐚𝐧 𝐤𝐢ş𝐢 𝐨𝐥𝐝𝐮𝐦, 𝐃𝐚𝐫𝐞𝐧 𝐠𝐢𝐛𝐢 𝐧𝐞𝐟𝐫𝐞𝐭 𝐞𝐝𝐢𝐥𝐞𝐧 𝐤𝐢ş𝐢 𝐨𝐥𝐝𝐮𝐦 𝐯𝐞 𝐒𝐢𝐧𝐚 𝐠𝐢𝐛𝐢 𝐲𝐚𝐧𝐥ı𝐳 𝐤𝐚𝐥𝐚𝐧 𝐨𝐥𝐝𝐮𝐦... 𝐕𝐞 𝐢𝐧𝐚𝐧 𝐛𝐚𝐧𝐚 𝐞𝐧 𝐤ö𝐭ü𝐬ü 𝐲𝐚𝐥𝐧ı𝐳 𝐤𝐚𝐥𝐦𝐚𝐤𝐭ı.'' sf.601 (Gerçekten içimi acıtan bir alıntı oldu.)
Kitabı elime aldıktan sonra nasıl bitti, ne oldu anlamadım. Uzun zaman sonra dünyadan soyutlanabildiğim güzel zamanlar geçirmemi sağladı. Kurgulara bayılıyorken bir de böyle bir yazım diline sahip bir kitap olmasıyla benim için çok değerli. Her ne olursa olsun kitaba bir şans vermenizi öneririm, size hoş zamanlar geçirmenizi sağlayabilir.
Bir kitap, bir dünyadır. Bir kitap, bir dosttur. Ve bir kitap, yeni bir hayattır. Kitaplarla kalın, sizi seven insanların var olduğunu unutmayın. Kendinize iyi bakın<3
ve son
