“İnsanoğlunun mutsuzluğunu süreklileştiren şiddet sarmallarının yönettiği bir dünyada kalmak istiyor muydum? Yanıtım, hayır, asla ve hiçbir yerde’ydi ve bu yüzden insansız bir dünyaya kaçmayı seçtim.”
Haritada bile zor görünen bir adaya meteoroloji uzmanı olarak atanmak kahramanımız için savaştan, vahşetten, insanların iki yüzlülüğünden kaçış yoluydu. Gemilerin uzun zaman önce uğramayı bıraktığı bu adada uzun süredir izole yaşamış olmanın verdiği yalnızlıkla yarı meczup olmuş fener görevlisi Batis’ten başka kimsenin olmaması bile kabul edilebilirdi. Oysa hiçbir şey göründüğü gibi olmayacaktı. Karanlık çökünce tıpkı insanın içindeki karanlık tarafların ortaya çıkması gibi adanın da gizemli yüzü ortaya çıkmaktadır.
Fantastik kurgunun alt metninde derin bir felsefe, antimilitarist bir ruh ve insan psikolojisinin açmazları var. Doğanın uyumunu bozan şey insanın bilinmeze duyduğu korku mudur yoksa hükmetme isteği mi?
Merak ve gerilim içerisinde çevrilen sayfaların ardında insanlık tarihi bir film şeridi gibi geçiyor okurun dimağından. Genlerimizle bugünlere taşıdığımız alt benliğin etkisi midir yoksa öğrenilen bilgiler mi bilinmez; soykırımlar, savaşlar, esirleştirme, imha etme ve barış, sevgi, bağlılık gibi tamamen tezat yüce duygular…
“Ağladıktan sonra, hiç olmadığı kadar özgür düşünürüz.”
Kitabı canım 
Göknur ile bir günde okuduk, ama etkisi uzun süre bizimle kalacak gibi görünüyor. Okurken sürekli filmi de olmalı diye geçirmiştim, nitekim varmış zaten:) 2017 yapımı Xavier Gens’in yönetmenliğini yaptığı Cold Skin’i kitabı okuduktan sonra izlemenizi öneririm.
Ben filmi çok başarılı bulmadım ama kitap şahaneydi. ️
·
325 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.