İncelememe Anthony Burgess'in kitabı hakkında söylediği şu sözle başlamak istiyorum: "Tüm hayvanların en zekisi, iyiliğin ne demek olduğunu bilen insanoğluna sistematik bir baskı uygulayarak onu otomatik işleyen bir makine haline getirenlere kılıç kadar keskin olan kalemimle saldırmaktan başka hiçbir şey yapamıyorum". Otomatik Portakal'ı, vakit geçirmek için roman okumak niyetiyle eline alan her insanın ilk 10 sayfadan sonra elinden atacağına ve bulunduğu ortamlarda kitabın adı geçtiğinde "O ne biçim bir kitap ya, nasıl bir hayal gücü!.." sitemleri yapacağına eminim. Bu yüzden tatlı bir roman okumak isteyenler kitabın ismine aldanmayarak ondan uzak durmalı. Şayet insanı, sistemi, siyaseti, toplumu sorgulamayı seven bir karakteriniz ve vahşet sahnelerine karşı sağlam bir mideniz varsa kitabın son sayfasını da okuduğunda derin bir sorgu seline kapılacağınızın garantisini verebilirim. Öyle ki yazar okuyanını kitap boyunca duygudan duyguya sokmayı ve son sayfada tüm o duygular için vicdan yaptırmayı çok iyi başarmış. Kitabı okuduktan sonra o sorgu seli sırasında, tüm o sayfalar içinde hangi karaktere kızarsam kızayım onun da bir insan olduğunu ve tüm insanların aynı duygulara sahip olduğunu, benim de kızdığım o duygulara sahip olabileceğimi, kendimden başka herkesi ne kadar kolay yargıladığımı farkettim. Zaman geçtikçe daha farklı hakikatler farketmem de muhtemeldir... Son olarak, kitap boyunca insanın zihninde üç karakterin sesi yankılanıyor: İyilik, kötülük ve gerçek. Sürekli birbirine çarpıp farklı şekillere bürünen bu karakterlere kitabın sonunda tarafsız bir gözle bakıldığında okur anlıyor ki tüm bu yaşam döngüsünde, insanlar partizanca taraf tuttuğu için iyi ve kötü kol kola girip gerçeğin mezarını kazıyor. Gerçek o mezara girdiğinde ise diğer karakterlerin "Otomatik Portakal"a dönüşmekten başka çaresi kalmıyor.

Otomatik PortakalAnthony Burgess · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 200992,8bin okunma

·

274 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sema Nur Yavuz