··
3.080 görüntüleme
Ve medeniyetiyle övünen Kanada gibi bir ülkede önce devletin, sonra Katolik Kilisesi’nin sorumluluğundaki okullarda soykırımla devam eden utanç dolu uygulamalar... Kendi dillerinde konuşurken yakalanınca işkence gören çocuklar... Beyaz tenli olmadıkları için insanlık dışı muamele gören, toprakların asıl sahibi bir halk. Kültüründen, manevi değerlerinden acımasız uygulamalarla koparılan bu halka hükümet günümüzde saygıda! kusur etmiyor. Mesela Kızılderili yerine first nation gibi sıfatlar kullanılır. Çoğu eyalette üniversiteler onlara ücretsizdir vs vs... Fakat hiçbiri onların oturduğu sokağa komşu olmak istemez. Esasen çok da bir şey değişmiş değil. Beyaz adam bedenleriyle ruhlarına aynı anda işkence etmeyi bırakmış o kadar.
İnsanoğlunun türlü acımasızlığına tanık olduğumuz günlerin sonu yok. İncelemenizde ele aldığınız konu ve sunuş biçiminiz neyse ki hâlâ güzel insanlar var dedirten türden. Ben bu açıdan bakarak kendi adıma teşekkür ediyorum. Kaleminiz daim olsun. Sevgiler.
Silahların ucunda yükselmeyen kimse yok. Savaş meydanı hiç değilse daha mertçe. Elinde silahı olmayan yahut masum olana el uzatmak... Aslında bu konular felsefe konusu bir yandan. İnsanların ruh ve düşünce dünyalarının çeşitli gerekçelerle, ne gibi eylemleri olağan görebileceğine dair, sistemlerin kontrolünün önemine dair çok derin konular konuşulabilir, yüzyıllarca yıldır da konuşuluyor. Dünya bazı şeylerde şüphesiz iyiye gitmiş, ama bilmiyorum her çağ aynı tatsızlıkta gibi geliyor bana. Güzel insanların artması, her daim merhametin galip gelmesi dileğiyle. Teşekkür ederim.
kitabı okurken çok rahatsız olmuştum. şuan hala Yerliler bu vahşetin hatırlanmasına uğraşıyor diğer yandan bu gerçekler hasıraltı ediliyorken :(
Hâlâ yerlileri vahşi, istilacıları medeni gösteren birçok yapım ya da yayın görebiliriz. Kötülerin sesi her zaman daha gür çıkar.
Orta kısmı okumaya cesaret edemedim Kübra, kahvemi yudumlarken şu satırları okumak da ziyadesiyle suçluluk hissi uyandırdı...
Western filmlerinde vahşice işkenceye maruz kalan kızılderililer insan dışı birer mahlukmuş gibi gösterilir, sanki onlar beyaz adamın baş etmesi gereken vahşi hayvan sürüleridir. Yerlerinden edilirler, tecavüze uğrarlar, derme çatma evleri yakılır ama bu kazanılmış bir zaferdir beyaz adam için, seyirci de bunu tıpkı bir kurban edilme ayinindeymiş gibi alkışlar ve yok sayılmak istenen dramı, ateş dansındaymış gibi kutsar, asıl ilkelliği gösteren seyircidir ve yurtlarından edilen kızılderililere avıymış gibi gururla bakar... İmajlar, ölümü ve acıyı sıradanlaştırır. Bu bir portreye bakmak gibidir; mimik ve his emaresi yoktur. Tesirsizdir. Gittikçe olağan bir hal alır ve seyircinin insani bakışını katleder. İşte bu ruhsal ölüm gülüp geçilemeyecek kadar gerçektir.
Çok sarsılmışsın ve bunları yazarken, yeniden aynı duygulara tahammül etmiş olman çok kıymetliydi, sabrın için ayrıca teşekkür ederim... Gönlüne sağlık.
Kendi din adamlarına dahi yaptıkları o kadar aşağılıkça ki, bunlarla aynı türden varlıklar olmak inanılır gibi değil. İnsan ki hem eşref-i mahluk hem isterse varlıkların en rezili, herkesin fikrinin de öyle önemli olmadığını görüyoruz. Öyle bir sistem olmalı ki merhamet ve adalet dolu. Yoksa çağlar boyunca olagelmiş birçok olay aynı devam ediyor. Allah kıyameti uygun görmeseydi, bu toprağın altı olmasaydı, yaşamak ne kadar zor olurdu? Okuduğun için ben teşekkür ederim abla.
“Bazılarını merhamet edip cayır cayır yakmışlar” ifadesi genel olarak her şeyi özetliyor sanırım. Minimal bir öykü gibi…
Batı bu zülmü sadece Kızılderililere yapmadı tabii ki. Açıp bakalım Malcolm X’e, o da farklı bir versiyonunu anlatacaktır. Cezairliler, Bosnalılar ve daha pek çok ırk, pek çok millet… Batı medeniyeti bugün herkesin iddia ettiği gibi bilim değil kan ve katliam üzerine kurulmuştur. Bunu bir kez daha hatırlamamız açısından çok değerli bir inceleme.
Emeklerine sağlık Kübra…
Teşekkür ederim Necip Abi. Söylediklerin çok doğru, bu yüzden başka ülkelerin güzellemesi artık detone sesler çıkaran bir flüt sesi kadar komik geliyor bana. Ne yana baksak acı var. İlerde de Çin'i güzellerler, Uygur Türkleri şu anda asimile edilmeye çalışılmıyormuş gibi. Kıyamet iyi ki kopacak.
Kübra hanım elinize, emeğinize sağlık. Güzel ve faydalı bir inceleme olmuş. Kitap okumaya bile dayanilamayacak derecede vahşet içeriyor. Ben de okurken bu yüzden çok zorlanmıştım. Biz okumaya bile katlanamazken o insanlar bu vahşeti yaşamaya nasıl dayanabildiler acaba diye hep düşünüyorum. Bu kitapta yazılanların noktası virgülüne kadar hepsinin gerçek olması da en acısı. Herkesin mutlaka okuması gereken bir kitap. Okunmalı ve öğrenmeli ki bunun gibi olaylar bir daha yaşanmasın. Tekrar ellerinize sağlık diyorum. Selamlar.
Dayanamamışlar ki Mehmet Bey, insanlar ne olduğunu anlayana kadar acı çekmişler, zaten canlarını almak için bekleyenler soykırım gerçekleştirmiş biliyorsunuz. Ölene kadar geçen sürede yaşadıkları acı ve korkuysa, eli olan her milletin utancı olarak dünyanın sonuna kadar yeter onlara. Diğer insanlara da zenginlik hırsı gölgesinde insan nefsinin nasıl sonu gelmez iğrençlikleri içinde barındıracağına dair ibretlik örnekler bunlar. Bu yüzden hırsı bırakmalı, iyi ahlakı yüceltmeli.. Okuduğunuz için teşekkür ederim, selamlar saygılar.
Harika bir inceleme olmuş
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.