buraya unutamadığım ve aklıma her geldiğinde içimin burkulduğu, sızladığı bir şeyi kısaca yazmak istiyorum..
imam hatip 9. sınıfa yeni başlamıştım. bi kızla tanıştım ismi gülbahar.. çok neşeli, cana yakın ve samimiydi. ben ise soğuk nevaleydim, çok konuşmazdım, hep içe kapanık.. her neyse direkt konuya gireceğim.
bi gün mescide gittiğimi fark etti ve tabiri caizse yakama yapıştı "ne olur benim de elimden tut yoksa kötü yollara sapacağım" dedi. o an neye uğradığımı şaşırdım. nasıl bi hâl içerisindeydi, ona bunu yalvarırcasına söylettiren şey neydi bilmiyordum. ben de dediği şeyi yaptım; elimden geldiğince elinden tutmaya çalıştım ama yine de kendimi ifade etmede ciddi manada yetersiz hissettiğim için bunu fark edip bana asla unutamayacağım şu sözü söylemişti: "betül senin konuşmana gerek yok, ben sana bakınca Allah’ı hatırlıyorum, bu yeter.." bu, hayatımda duyduğum ve duyacağım tüm sözlerden daha kıymetliydi ve onun benim için böyle düşünmesi Allah teala'nın bana verdiği en güzel lütuflardan biri olabilirdi.. sonra yollarımız maalesef ayrıldı ve sene sonunda başka okula gitmek zorunda kaldım. telefonlarımız olmadığı için haberleşemedik.. aradan bi buçuk yıl gibi bi süre geçti, eski okulumu ziyaret etme fırsatı buldum. gittiğimde gülbahar yoktu. onu sorunca duyduğum cevap hâlâ vicdanımı sızlatıyor.. o bahsettiği kötü yoldan gitmeye mecbur bırakılmış ve hayatını vahşi, insanlıktan bîhaber kişiler tarafından acımasızca kaybetmişti. o zaman yaşadığım olaylar beni içe kapanık, insanlardan kaçan biri yapmasaydı belki ona engel olabilirdim.. bu yüzden uzun zaman kendimle bi iç savaş verdim.. şimdi de tuhaf bir şekilde, yeni çalışmaya başladığım kreşte ismimi söylememe rağmen bana ısrarla gülbahar diye seslenen bi hoca anılarımı tekrar canlandırdı ve bu cümleleri yazıya dökmeme vesile oldu.
dünyanın neresinde olursa olsun çocukların bu denli hayata korkuyla bakmalarına neden olan, onları çaresiz bırakan, acımadan kıyan ve buna sebep olan hiç kimseyi affetmeyeceğim hiç kimseyi..
@betullerdenbiri
·
406 görüntüleme
Temsilin söz den daha kıymetli olduğunun en güzel örneği..
Allah her daim yaşayıp yaşatabilenlerden eylesin bizleri..
1 sonraki yanıtı göster
öyle yeteneklerim yok maalesef, aslında ben de düşündüm dediğiniz şeyi. az önce içimden geldiği gibi yazdım ve direkt paylaştım. daha sonra üzerinde durabilirim. tavsiye için teşekkürler.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.