Gönderi

293 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
·
Read in 154 days
Park yemek, toprak yemek zorunda bırakılmak ne demektir
Öncelikle mutlaka okunması gereken bir kitap olduğunu söylemem gerek sanırım.Çünkü burada anlatılanlar kurgu değil,yaşanmış gerçekler. II.Dünya Savaşı sırasında Alman işgali altında bulunan Rus topraklarında yaşananlara tanık olan çocukların hatırında kalanları anlattıkları bir eser.Savaşın ufacık çocukların görmek,yaşamak zorunda kaldığı onca kötülüğe sebep olan,yıllarca akıllarından silinmeyen,hayatlarını etkileyen ne kötü bir durum olduğunu bu kitaptan daha iyi anlatan başka bir eser görmedim.Kitaptan birkaç alıntı eklersem sanırım düşüncelerimi daha iyi ifade etmiş olacağım: "O kuşatma sürecini yaşadıktan sonra... Biliyorum ki her şeyi yiyebilir insan.Toprak bile yemiştik...Bombardıman sırasında yanıp yerle bir olan Badayev erzak depolarından alınan toprak satılıyordu pazarda;üzerine ayçiçeği yağı dökülen toprak ya da yanık mermeladın kokusunun sindiği toprak,bilhassa kıymetliydi.Her ikisi de daha pahalıya satılıyordu.Annem en ucuza satılan topraktan alabilmişti,üzerinde salamura ringa balığı fıçılarının durduğu topraktı bu,tek özelliği tuz kokmasıydı,ama hiç tuz yoktu içinde.Bir tek ringa balığının kokusu vardı." "Kuşatma çemberi yarılınca,yaşam yolu üzerinden Leningrad'dan tahliye edildik ve Urallar'a,Karpinsk adlı kente doğru yola çıkarıldık... Karpinsk'e varınca doğrudan parka hücum ettik,parkta dolaşmadık ama,onu yedik.Bilhassa çamgillerden melezi sevmiştik,pofuduk iğne yaprakları öyle lezzetliydi ki.Ufaklıklar genç çamların etrafında emekleyip yerdeki çimenleri kemiriyordu." "Su yok,ısıtma yok,elektrik yok.Ama en beteri,açlık.Düğme çiğneyen biri görmüştüm.İrili ufaklı düğmeleri çiğniyordu.İnsanlar açlıktan akıllarını yitirmişti artık..." "Hatırlamıyorum... Kendi kedini ya da köpeğini yiyebileceğin fikri,bana ne zaman normal gelmeye başlamıştı,bunu hatırlamıyordum.Ne zaman olağan gelmeye başlamıştı... Ne zaman bir yaşam tarzına dönüşmüştü... O anın izini süremiyordum." "Öyle hemen sona ermedi savaş... Dört yıl deyip geçiliyor.Dört yıl boyunca mermi yağdırdılar bize... Peki ya unutmak; o ne kadar sürdü?" "Anlatırsam,mutlaka yerle bir olacaktır dünyası.Oğlumun savaşı tanımayan dünyası... İnsanın insanı öldürdüğünü görmemiş insanlar,bambaşka bir dünyanın insanlarıdır..." Eser kendi içeriğiyle kendini çok daha iyi ifade ediyor.Sindirilmesinin zor olmasından dolayı okunması kolay bir eser değildi bence.Benim kitabı bitirmem birkaç ay sürdü.Çünkü yaşananları iyice kafama yerleştirmek,her hikayeyi iyice sindirmek,o küçük çocukların yaşadıklarını derinlemesine hissetmek istedim ki anlattıkları onca şey boşa gitmemiş olsun. Şiddetle tavsiye ederim. Kitaplarla kalın.
Son Tanıklar
Son TanıklarSvetlana Aleksiyeviç · Kafka Yayınları · 2019350 okunma
·
238 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.