Selamlarrr! Düş kefeni, yazarın okuduğum 2.kitabıydı. Emine Tavuzun kalemini, gerek betimlemeleri olsun, gerek olayların işleyişi olsun çok sevdim. Kitap tek kitap değil. 2.kitapta çıkacakmış fakat bu sene çıkmayacağını duymuştum,umarım en kısa zamanda çıkar. Kitapta olaylar biraz yavaş ilerledi, olaylar gereği kadar heyecan vermedi. Kitap kötü bitmediği için mutluyum fakat içimden bir his serinin kötü biteceğini söylüyor. Dumanın hastalığı ve henüz çözemedikleri olay sebebiyle böyle düşünüyorum sanırım. Kitap karakterlerine gelecek olursak,Mahşeri çoğu kişi gibi bende fazla soğuk ve sevgisiz buldum fakat yinede çok benimsedim. Mahşerin eski lise anılarını beni biraz üzdü. Duman... İs gibi... Nefes gibi... Günah gibi.... Dumanı çok sevdim. Gül dikenine (Mahşere) olan sevgisi ve mahşerin huysuzluklarına karşı olan sabrı,davranışları çok güzeldi. Kitap boyunca, Dumana bir şey olacak diye yüreğim ağzımda okudum ahaksjwleödş. Kitapta yan karakterlere fazla yer verilmemişti ama bu beni rahatsız etmedi. Yan karakterlerden sadece Ada'yı sevdim :) Kitabın Konusu(Arka Kapağı); On altı yaşında, ailesi suikasta kurban gittiğinden beri Mahşer için her şey çok değişmişti. Kısacık hayatı boyunca beklediği Duman,sahip olduğu tek tanıdık Yabancı olarak yeniden karşısına çıktığında ise avucunun içindeki buzlar erimişti. Kaderleri aynı gece değişmiş olan Mahşer ve Duman,yıllar sonra aynı amaç için bir araya gelmişlerdi; intikam. Hayatın onlara izin verip vermeyeceğini bilmeden... 🫀Kitaptan Alıntılar; "Ben yaraydım,o yaranın üstündeki dikiş..." "Yıldızların silahı ise kaydıkları o anda inandırdıkları dileklerdi. O dilekler bizi vurduklarını hepimiz öldük" "Neyse ki her şey olup ayrı ayrı yazılmaktansa hiç bir şey olup beraber yazılıyoruz"

Düş KefeniEmine Tavuz · Epsilon Yayınevi · 2021502 okunma

·

90 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Semiha