Ve Sara ve Harry ve Marion ve Tyrone
Her insanın başucu kitabım dediği bir de başucu filmi vardır. Bunlar kalıplaşmış herkesin ortak beğenisi Lotr, Got, Titanik gibi filmlerden ziyade özünde benliğini bulduğu çok özel filmlerdir. Requem For A Dream'de Dom Za Vesanje filmi ile beraber izlemekten bıkmadığım benim için çok özel 2 filmden biridir. Aslında kitabı uzun zamandır kitaplığımda duruyordu ancak filmi kadar iyi değildir diye okumuyordum çünkü filmin apayrı bir albenisi vardı üzerimde, büyüyü bozmak istememiştim.
Hubert Shelby'nin okumuş olduğum bu 3. kitabı oldu daha önce Brooklyn'e son çıkış ve Bekleme Dönemi kitaplarınıda okumuştum ve sırada Hücre ve İblis kitapları okunmayı bekliyor ( yeraltı edebiyatı aşığıyımdır).
Gelelim kitabımızın incelemesine.
Öncelikle şunu söylemek istiyorum ki yazar çok iyi bir hikaye kurgulamış ve bu hikayeyi nasıl okuyucuyu sıkarak anlatırım onun için elinden geleni yapmış yazarken. O sıkılma duvarını aşarsanız kitap bittikten sonra ağzınızda çok güzel bir tat bırakıyor.
Yazar diğer roman kalıplarının dışına çıkarak 300 sayfa boyunca hiçbir noktalama işareti kullanmadan düzyazı olarak anlatmayı tercih etmiş hikayesini, aynı satır içinde betimleme oluyor karşılıklı dialog oluyor ve hiçbir noktalama işareti olmadan arada kim konuşuyor yahu bu kim noluyor diye şaşıp kalıyor bir zaman sonra da sıkılmanıza sebep oluyor bu durum.
Yazarın diğer kitaplarınıda da okumuş olduğumdan diline alışıktım ancak benim bile çok sıkıldığım yerler oldu. Sara Goldfarb'ın an be an çıldırışını güzel anlatmış yazar ancak onda bile detaylarla boğmuş okuyucuyu, karşılıklı dialog olmadığından Harry, Tyrone ve Marion karakterlerini özümseyemiyorsunuz, kendinize yakın hissedemiyorsunuz çünkü aynı satırda kim ne anlatıyor hangisiydi konuşan diye diye çabuk kopuyorsunuz kitaptan.
Bu saydıklarımdan 1 puan kırdıysam diğer 2 puanı neden kırdım şimdi onu anlatıcam. Çeviriden mi kaynaklı (sanmıyorum) yoksa yazar öyle yazmayı mı tercih etmiş bilmiyorum ancak kitap boyunca belki on bin defa "ve" bağlacı geçiyor. Şöyle örnek vereyim " Harry oturdu ve sigara yaktı ve Marion'la göz göze geldi ve balkona çıktılar ve Arnold'dan bahsettiler ve Tyrion geldi ve bugün ne yapacakları konusunda plan yaptılar ve bir sigara daha yaktılar ve gülmeye başladılar ve evden ayrıldılar " ve ve ve ve ve ve ve en son dedim Aaaaaaaa! Yeter be!
Son sözlerimi toparlayacak olursam kitap kesinlikle 8.6 puanı hak etmiyor. Zaten bir çok inceleme okudum herkes filminin hatrına o puanı vermiş, zaten çoğu inceleme de kitabı 1 günde okuyup puanı 10 verenlerden oluşuyor. Kesinlikle 1 günde okunacak bir kitap değil 300 sayfa boyunca düzyazı biçiminde başlayıp bitiyor kitap, Körlük kitabı gibi aynı. Filmi çok iyi diye kitabına da iyi puan vermek zorunda değilim, tamam çok iyi bir hikaye var alt planda ancak ben o karşılıklı dialogları okumayı, konuşurken ki mimik detaylarını kafamda canlandırmak istiyorum arkadaş!
Ayrıca çeviren arkadaş 
N. Can Kantarcı 'ya harika çevirisinden ötürü teşekkür ederim. Resmen filmde geçen dialoglar birebir kitapta da geçiyordu ki özellikle filmde tüylerimi diken diken eden "Hava alsın diye çıkarmadım" lafını okuduğumda gözlerim doldu diyebilirim çünkü kitapta en çok Marion'a üzüldüm açıkçası (filmde sex manyağı bir karakterken orjinal hikayede Marion sevgiye ve sahiplenilmeye, anlaşılmaya hasret, terkedilmiş, yapayalnız bir karakter). Bu kadar güzel bir hikaye keşke normal roman gibi yazılsaydı keşke, özgünlük katmak için herşeyi düzyazı gibi anlatmayı tercih etmese şimdi başucu kitabımdı kesinlikle. Beğenmek ile beğenmemek arasında kaldığım ender kitaplardan.
Ve hikayenin hatrına 7 puan verdim, ve iyi okumalar dilerim herkese ve kitapla kalmanız dileğiyle ve iyi geceler.
·
349 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.