Gönderi
Konusuna iyi davranılmamış bir kitap görüyorum ortada.
Çoğu kişi tarafından çokça sevilmiş olmasına rağmen hiçbir şekilde ısınmadığım bir kitap oldu Hayatın Kıyısında. 2022 yılının okuduğum ilk kitabı olmasına rağmen heyecanlanamadım. İşin kötü tarafı empati yaparken bile kendimi iyi hissedemedim çünkü kitabın yazılış tarzının bunun önüne geçtiğini düşünüyorum. Çok yavandı ve sanki intihar gibi toplumsal anlamda oldukça hassas bir konu hak ettiği özenle anlatılmamıştı.
Ben de bir ergenim. Henüz liseye gidiyorum. Çevremdeki yaşıtlarımın ve pek arkadaş diyemesem de sınıf arkadaşlarımın ruhsal durumunu göz önüne aldığımda Hayatın Kıyısında'daki Finch karakterini ortalama bir ergenle bağdaştıramadım. Tabii ruhsal açıdan zor zamanlar geçiren herhangi bir ergene daha önce rastlamadım ancak okuduğum kitaplardan edindiğim tecrübeyle beraber bütün samimiyetimle şunu söylemem gerek: İntihar fazlasıyla hassas bir konudur ve ülkemizde geçim sıkıntısının tavan yaptığı, insanların hayallerinden vazgeçmek zorunda kaldığı şu kötü günlerde bunalımlar geçiren genç arkadaşlarımın bu kitabı okuduktan sonra intihara olan bakış açılarının "o kadar da korkutucu bir şey değilmiş ya" şekline döneceğinden korkuyorum. Yazar düşünceli biri anladığım kadarıyla ve bu kitabı intihara meyilli insanları anlatmak, onlara girdikleri bu yolun 'çıkmaz sokak' olduğunu düşündürmek için uğraşmış. Ancak hikâyenin temeli mi desem yoksa üslup hatası mı desem -bilemiyorum- bir şey bunu yapmasına engel olmuş gibi.
Her insanın acı eşiği ve dayanma kapasitesi aynı değildir. Aynı moda kurallarının durmaksızın bir çeşit kıyafet sendromuna yakalanmış gibi davranıp aynı sweatshirtü sokak başı beş kişide görmemize neden olduğu gibi bazı olaylar da insanların adeta gözüne sokulursa 'merak uyandıran'' ve 'cazip' gelmeye başlar. Bu nedenle hayatta tutunacak tek bir dalının kalmadığını hisseden birine "Hayat yaşamaya değerdir." "Dünyanın farklı renkleri var ve sen bu renkleri görmelisin." "Her şeye rağmen, inadına nefes alman gerek." tarzı cümleler kurmak faydasızdır. Onu atılıma zorlayacak herhangi bir harekette bulunmaktan farksızdır bu sözcükler. İntihar işte tam olarak bu noktada hassastır. Benim bu satırları yazdığım şu vakitlerde bile insanlar intihar etmektedir mesela.
Kitaba dönmem gerekirse başından beri söylediğim gibi, kitabın eksik şeyler barındırdığını ve anlatılmak istenenin anlatılamamış olduğunu, konunun ortadan başlanıp bir yere bağlanmadığını ya da bağlandığı noktanın korkutucu olduğunu söyleyebilirim.
Hayallerinizi gerçekleştirmeden bu dünyadan göçmemeniz ve gülümseyişinizin solmaması dileğiyle.
72 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.