Elimdeki kitap 2000 yılına ait ve 5. baskı. Recep Yazıcıoğlu üzerine belgesel, röportaj ne varsa izledim. Onun mahalli idareler yönetimi ve ülke yönetimi üzerine olan düşüncelerini de beğeniyorum. Örnek alınacak bir devlet adamıydı. Sürekli de aklıma gelir, acaba bugün yaşasa ülke siyasetinin neresinde olurdu? Düşünsenize devlet memuru iken sistemi eleştiren demeçler verip, kitap yazıyor. Bugün bırakın valiyi, kaymakamı; bakanlar bile Cumhurbaşkanının izni olmadan tuvalete bile gidemiyor. Böyle bir sistemde ne demokrasi olur, ne ifade özgürlüğü ne de sürdürülebilir bir kalkınma... 《》 Türkiye gibi toplumlar hep ağlayan, iç sorunlarıyla uğraşan, yap-boz politikalarla ömür tüketen, kendi halkıyla arasında uçurumlar olan bir yapıya sahip olduğu için en nihayetinde toplumların büyük bir bunalıma girmesi kaçınılmaz sondur. 《》 Geçmişten bugüne değişmeyen paradosklar içinde iktidarlar değişiyor hatta yönetim şekli bile değişiyor. Ama yönetici zihniyeti değişmiyor. Vatandaşları boş vaatlerle, sert tedbirlerle idare etmeye çalışan iktidar yapısı bugün de varlığını sürdürüyor. Kuru gürültü milliyetçilik naralarını duyuyorsunuz değil mi? İşte asıl milliyetçilik kendi halkının imkanlarını gerçekçi kullanmak ve kendi halkına hizmeti kutsal bir görev saymaktır. 《》 Kendi gücünün farkında olmayan halk, tıkanan sistemi algılayamamakta ve buna yönelik çözümleri görememektedir. Bundan dolayı siyasilere hesap soramamaktadırlar. Halk hesap sormazsa bu sistem değişmez. Yönetime katılmayan halk ne demokrasiyi, ne insan haklarını, ne de gelişmeyi ve kalkınmayı sağlayabilir. Paraşütle makamlara atanan partililer, liyakat sahibi olmayan bürokrat ve politikacılar olduğu sürece israf azalmaz, kötü yönetim ortadan kalkmaz. Böyle bir ortamda ise gelen gideni aratır. Çünkü sözümona "yeni bir kurtarıcı" beklenir her şeyi düzeltecek... 《》 Bugünün Türkiye'sini ne kadar da güzel anlatıyor öyle değil mi? 30 yılda değişen hiçbir şey olmamış. Hatta eskisine nazaran daha da merkezileşmiş bir devlet yapısı ile karşı karşıyayız. İsraf artmış, toplumsal sınıflar arasında uçurum artmış, politikacı ile vatandaş arasındaki iletişim padişah - tebaa ilişkisine dönmüş. Hâlâ kurtarıcıyı mevcut iktidar ya da muhalif bir lider olarak gören bir toplum var. Oysa toplum kafasını gömdüğü kumdan çıkarıp etrafına baksa, sesini çıkarsa, hakkını arasa, hesap sorsa bugün ne bir kurtarıcıya gerek duyarız, ne de yaşanan tüm bu saçmalıklara maruz kalırız...

Bu Sistem DeğişmeliRecep Yazıcıoğlu · Birey Yayıncılık · 199550 okunma

··

314 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murattgenstein